Tegenstelling

Vorige week moesten we in de Markthal van Rotterdam zijn. Het regende hevig en het was best koud, dus geen wonder dat het in die grote en warme hal druk was.

Veel stands waren van eigenaar veranderd en we ontdekten weer geheel andere zaken. Er werd ook door vrijwel iedereen gegeten.

Dat is natuurlijk wel logisch want het merendeel van de stands heeft iets van etenswaar te koop. Van Griekse olijven tot Indiase kruiden, van ijs tot erwtensoep. Die enorme hal was gewoon één hele grote vreetschuur.

Behalve één stand! Je kon er niks kopen, maar wel wat afleveren. En ik geloof dat je er ook wat kon winnen, maar dat is me even ontgaan.

Het was een stand van de Rotterdamse Voedselbank. Er stonden al wat kratten met levensmiddelen in. Maar ik vroeg me af of je nou echt zo blij bent met zakken chips. Wie echt hulp van de Voedselbank krijgt, moet toch vooral een voedzame maaltijd worden voorgeschoteld.

De tegenstelling was opmerkelijk, het maakte me niet vrolijk. Want eigenlijk zou dat toch niet noodzakelijk moeten in een stad in een land met zoveel welvaart.

Zoeken…

Elk jaar staan ze er, de vrijwilligers van de Voedselbank Rotterdam. Bij de ingang van de grootgruttersupermarkt. Maar misschien ook wel bij die andere supermarkt op het winkelcentrum. Je wordt als klant gevraagd om een paar boodschappen te doneren. En dan natuurlijk geen pondje druiven, maar houdbare waar. Een beetje feestelijk, want het zal verdeeld worden in de pakketten van de decembermaand.
voedselbankDus liep ik rond met in gedachten twee families met kinderen.  Wat zouden die nou graag eten? Dit jaar koos ik voor spaghetti, tomaten in blik, jam, hagelslag, blikjes tonijn, gedroogde worst, pakjes vruchtensap. Met wat verse groeten is daar wel wat gezelligs van te koken.
En toen wilde ik er ook nog wat chocola bijdoen. Ik ging op zoek naar reepjes chocola. Niet zo’n groot stuk, maar reepjes die te verdelen zijn. Maar gek, die kon ik niet vinden. Blijkbaar te eenvoudig, gewoon melk, puur of notenreepjes. Wel tig verpakkingen chocola met de meest buitenissige vullingen. Uiteindelijk werd het kinderchocola. Wat vreemd toch, dat je soms zo moet zoeken naar iets wat toch heel gewoon is.