Tja, misschien is dit bericht een beetje mosterd na de maaltijd. Want alle andere mede-bloggers hebben er al over geschreven. Hoe leuk het was, hoe gezellig, hoe we onmiddellijk een klik hadden. En van hoe ver we kwamen, uit Zuid-Limburg, Hoorn, Ilpendam, Stolwijk, Delft en Rotterdam.
Een impulsieve reactie bij Emie resulteerde in een gezellige ontmoeting met Marthy , Bettie, Jeanne en Inge in het café in het Centraal Station van Utrecht.
Mijn vrees dat het gesprek na wat inleidende verhalen zou stokken, was totaal ongegrond. Van de eerste minuut af werd het een geanimeerd gesprek. Over bloggen (natuurlijk), en verder over van alles en nog wat. Het voelde als een warm bad. Bettie zei dat ze er vijf nieuwe vriendinnen bij had gekregen en iedereen was het daarmee eens. En het leuke is, dat we eigenlijk (bijna) elke dag bij elkaar op visite komen. We blijven net lang genoeg en komen altijd op de juiste tijd. Want ja, de een kijkt de bloglijst ’s morgens in bed al na, de andere wacht er mee tot na het avondeten. Dat kan gewoon met bloggen. Je hoeft elkaar niet te zien om toch te ontmoeten. Afstand verdwijnt. Maar zo nu en dan elkaar in het echt te ontmoeten, is geweldig. Dus Emie, Marthy, Jeanne, Inge en Bettie, tot volgend jaar!
Tag Archives: Utrecht
Voorbij, voorbij….
Ach wat vliegt de tijd. De foto’s hieronder zal ik niet meer kunnen maken, want inmiddels heeft hier de sloper huisgehouden. Dat klinkt dramatisch, maar de huizen die je hier ziet, op de Van Sijpesteijnkade in Utrecht, waren oud en niet meer zo best. Er woonden studenten tot de gemeente andere plannen met het gebied had. De bewoners werd de wacht aangezegd, maar het duurde nog jaren voordat daadwerkelijk met de kaalslag werd begonnen. Nou ja, onze zoon woont er al lang niet meer. Hij is in die jaren al weer meerdere keren verhuisd. Maar struinend door wat andere foto’s, kwam ik ze tegen. En tja, dan is een blogje zo gemaakt 😉
Tour de France
 |
Dit jaar start de Tour de France weer een keer in Nederland, in Utrecht. Zo’n evenement gaat niet ongemerkt voorbij aan de stad. Al wekenlang stond alles in het teken van DE FIETS. En natuurlijk laat de handel zich dan ook niet onbetuigd. Fietsen is in en dat zullen we weten. Zo zag ik bij Betsies Kookwinkel op de Vismarkt in Utrecht zelfs koekjesuitstekers van fietsen. Lijkt me eigenlijk wel lekker. |
| Onderweg even stoppen…, thermosfles koffie en dan zo’n knapperig fietskoekje erbij.De fiets iets verderop leek me een tikkie te groot. Ik ben niet zo’n fietsheld en kom graag met mijn voeten op de grond. Maar als reclame-object viel ie zeker op! |  |
Techniek
Een knap staaltje van techniek, dit grote orgel in het Museum Speelklok in Utrecht. Eén man is er maar voor nodig om een heel orkest te laten horen.
Nog meer techniek? Kijk dan op Stuureenfoto, waar deze week ook techniek in het middelpunt staat.
Borduren
Ik had er al veel over gehoord, maar was er nog nooit geweest. In het Catharijnenconvent in Utrecht. Een prachtig museum met religieuze, voornamelijk christelijke, kunst. En op dit moment, tot en met 16 augustus, is er een tentoonstelling te zien van middeleeuwse kerkelijke gewaden. Prachtig geborduurd en ook bijzonder mooi tentoongesteld. Het is bijna onvoorstelbaar hoe fijntjes en met eindeloos geduld de kazuifels, stola’s en koorkappen steekje voor steekje bedekt werden met, uiteraard, veel Bijbelse voorstellingen. Maar ze geven ook een tijdsbeeld, er is zelfs een soort van kerkelijke mode, die gaandeweg verandert. Kostbare stoffen zoals fluweel en zijde, brokaat en dan nog eens rijkelijk geborduurd met schitterende kleuren en glinsterend goud of zilver. Het kan bijna niet anders dat het volk zich vergaapte aan de pracht en praal van deze kledij. Veel is in de loop der tijd vergaan, versleten. Soms werd iets vermaakt. Maar wat er nog over is, is nog steeds prachtig. Wie van borduren houdt, mag deze tentoonstelling zeker niet missen.
Klik op de foto om te vergroten:
Prietpraat
 |
Ook Nijntje ontkomt niet aan ouder worden, al is het haar niet zo aan te zien als ons 🙁 Fris en vrolijk als altijd en ondanks haar 60 jaren, staat ze nu overal in Utrecht, op verschillende manieren versierd. Zoals deze op het Domplein, waar Nijntje een echt Hollands vestje draagt. Gisteren zag ik haar daar, terwijl een klein meisje er naar stond te kijken met haar opa en oma. Opa legde uit dat er nog veel meer Nijntjes te zien zijn, dat er zelfs een museum voor haar bestaat. “Gaan we daar naar toe, opa?” “Nee”, zei opa, “dat doen we later nog wel eens een keertje!” “Oh ja, natuurlijk, dat doen we als ik oud ben, hè? |
Kleurrijk
Het zijn maar plastic manden, maar zo vrolijk uitgestald en zo kleurrijk! Daar moest ik wel een foto van maken toen ik deze week met vriendin in Utrecht was. In de winkel zelf zijn trouwens ook een heleboel leuke en grappige dingen te zien en te koop. Niet allemaal echt even nuttig, maar je wordt er wel vrolijk van!
