Liefde is…

Eeuwig kan natuurlijk niet, maar 42 jaar is toch al een aardig eindje op weg, toch?

Want vandaag precies 42 jaar geleden trouwden we op het Rotterdamse stadhuis.

Hopelijk komen daar nog vele jaren bij!

 

Klantentrouw

Dit aanplakbiljet hangt op het raam van de Herenkapperszaak van Ger de Winkel in Rotterdam.

Eerst kwam Leo hier met onze jongens, die voor de vakantie vaak een “vakantiekoppie” lieten scheren. Lekker kort, zodat ze er geen last van hadden bij het zwemmen. Nu gaat Leo al weer vele jaren alleen, omdat de kinderen natuurlijk elders hun haren laten knippen.
Als je al zo lange tijd bij een en dezelfde man komt, word je vanzelf een beetje vrienden.
 

Het was dan ook met een beetje weemoed dat Leo hier gisteren voor het laatst kwam. Met een cadeautje voor Ger en zijn vrouw, als pleister op de wonde. Want afscheid nemen doet altijd een beetje pijn.

Ratelslangen

De wereld draait door

De wereld draait door

Eerst dacht ik, het ligt aan mij. Maar ook echtgenoot had er last van. De leeftijd, dan?
Maar nee, ik weet nu dat wij niet alleen ons ergeren aan de spreekstijl van sommige TV-presentatoren. Afgelopen zaterdag schreef Ephimenco in Trouw er ook over.
Het was hem opgevallen dat Matthijs van Nieuwkerk, maar ook Knevel, Kockelman en Van Brink allemaal zo snel praten, dat je het bijna niet meer kunt verstaan. Ratelslangen noemde hij ze en dat vind ik wel een heel treffend beeld.

Want er wordt van af gerateld op TV. Wil je het volgen, dan raak je bijna buiten adem en ga je soms zelfs hyperventileren.

En dan de reclames. In een moordend tempo wordt staccato van alles de ether in gespuugd. Was het vroeger nog alleen maar het electronicaconcern dat niet gek was, nu volgende de reclameboodschappen elkaar op in een mitrailleurvuur van slogans. Van tapijtverkopers tot cosmeticabedrijven, van autoruiten tot melkproducten.

Presentatoren en reclamemakers, doe het eens een beetje rustiger aan. Heus, het mag wel een tandje minder.