Mary Quant

Bron: Google foto’s

Er zijn veel modeontwerpers die een stempel drukten op de tijd. De losse robes van Poiret, Coco Chanel, die eenvoud tot chique maakte en dan natuurlijk Mary Quant. De modeontwerpster van de jaren 60 en 70.

Bron: Google foto’s

Ze maakte opwindende jurkjes, waarin je je heerlijk vrij kon voelen. De mode werd een beetje vrolijker, kleuriger. Op straat zag je steeds meer minirokken en hotpants. Mode waar de energie van af spatte en een jong publiek trok.

Ook ik vond die mode hardstikke leuk, maar in de ogen van mijn moeder vond het geen genade. Geen sprake van de straat opgaan in minirok. Die zoom moest absoluut een stuk lager. En hotpants…? Geen sprake van.

Nou ja, toen al was ik zeg maar …. eh mollig. Niet zo’n slanke spijker als Twiggy 😉 Mijn rokken werden wel korter, maar zo hip werd het nooit voor mij.

Vorige week overleed Mary Quant, 93 jaar oud. Opnieuw een tijdperk afgesloten.

Gelezen

Gelezen heb ik altijd wel, maar nu lees ik wat meer. Lekker rustig op de bank, thee ernaast en je dan verliezen in een mooi of leuk verhaal. Ik kende de schrijver Colm Toíbím niet. Maar Bettie schreef over Nora en was zeer positief.

03-boek Gek genoeg is het verhaal helemaal niet meeslepend, er gebeurt vrij weinig lijkt het. Maar dat is toch niet helemaal waar. Nora, moeder van twee (pre)puberzonen en twee bijna volwassen dochters, is weduwe geworden. En dat zet haar hele leven op z’n kop. Ze verliest niet alleen haar man, maar ook haar hele zekerheid van bestaan. Nu moet ze zelf beslissingen nemen en daarover kan ze nog wel eens tobben. Maar allengs zie je haar groeien. Ze neemt besluiten, gaat werken, maakt vrienden en vriendinnen en vindt zo haar eigen weg. En ontworstelt zich aan het benauwende, zeer katholieke, Ierse bestaan in de jaren 60.

Zeer lezenswaard!