Ik had het op mijn verjaardag al voorspeld. In Portugal zou ik “Pasteis de Belem” of “pasteis de nata” eten. Niet één, meerdere, misschien wel een paar tegelijk. Dat is me niet gelukt hoor, één per keer was meer dan voldoende. Maar een volgend keer weer, dat maakt toch wel een leuk stapeltje zo met elkaar.
En ik was niet alleen, want ook Leo vond die kleine ronde custardtaartjes heel erg lekker. En dus probeerden we bij diverse bakkerijtjes welke we de lekkerste vonden. We hebben één adresje, waar ze nog warm waren. Knapperig van buiten, zacht en zoet gevuld…. kopje koffie erbij…. hmmmmm… heerlijk…..
In dit filmpje kun je zien hoe ze gemaakt worden.