Had je vroeger slechts een dames- of een herenfiets, tegenwoordig zijn er fietsen in soorten en maten. Stevig, met een krat voorop, met twee kinderzitjes achter, met een lichtgewicht kinderkarretje er aan vast gekoppeld, een ligframe of een mountainbike. Het kan allemaal. Je zou er hele series van kunnen maken en dat doen ook mensen op Pinterest. Maar omdat ik al zo vaak stil sta om een foto te maken, houd ik het nu maar bij slechts een paar kleurige fietsen Deze kwam ik vorige week tegen. Lief lavendelblauw en gifgroen.
Tag Archives: straat
Eten op straat
Eten op straat, dat vond mijn moeder “ordinair”. En hoe graag ik ook soms een patatje in zo’n leuke puntzak wilde, ik kreeg het niet. We kochten het wel, lieten en inpakken en dan mocht ik het thuis opeten. En dat was natuurlijk lang niet zo lekker.
Nu is het heel normaal, op elke hoek vind je wel een zaak waar iets te eten is. En vaak genoeg halen wij een Vietnamese loempia, een kroketje of een broodje haring.
En dit kopen we ook wel eens, als we bij de Turkse super zijn geweest. Dat eten we dan niet op straat, maar in de auto op. Maar in Istanbul kocht je die ronde broodjes met sesam bij zo’n leuk karretje.
“Streetfood” is deze week het thema bij Stuureenfoto. Kijk daar voor nog meer lekkers.
Spelen op straat
| Op straat spelen, dat kon nog in mijn jeugd. (Bijna) geen auto’s, nauwelijks verkeer in onze straat. Er was ruimte genoeg. We balden tegen de muur, sprongen bokje, rolschaatsten of deden “koppetje duikelen” om een hek. Nu hebben de kinderen nauwelijks nog ruimte, moeten ze opletten voor de kostbare auto’s, raast het verkeer met grote snelheid langs. Ik heb hier al eens een kind gezien, zittend op de stoeprand met een IPad. Eigenlijk triest, want het zou moeten rennen, spelen, bewegen. Ouders zijn ook vaker bang, terecht of niet, om hun kind uit het oog te verliezen. Deze muurschildering in Amsterdam, vlakbij een tamelijk grote speelplaats, brengt misschien weer oude tijden terug. Want er is toch niets leukers dan lekker buiten te spelen? |
 |
Kijk omlaag
Het loont om zo nu en dan eens omlaag te kijken. Soms vind je iets, soms valt ineens je oog op iets bijzonders. Zoals hier, in Nagasaki, waar de boot met de Nederlandse vlag herinnert aan de Hollanders, die er eeuwen geleden als enige buitenlanders mochten aanleggen. je “Deshima” is gerestaureerd en in min of meer “originele staat” te bezoeken.
