Onbegrijpelijk

Dit is “De Pompenburg”, een flat in hartje Rotterdam. Gebouwd in 1981 is deze flat goed voor ruim 200 betaalbare woningen.

Nu staat de flat op de nominatie om gesloopt te worden. Ook nog twee andere gebouwen zullen tegen de vlakte moeten. Want, zo luidt het plan, er komen drie hoge woontorens (een zelfs hoger dan de Zalmtoren). Een deel daarvan worden weer woningen in de sociale sector.

Maar ondertussen moeten de mensen in De Pompenburg eruit, weliswaar in etappes en ze kunnen later weer terug in die nieuwe torens. Ja, dank je de koekoek…. dat is nog eens een gedoe, nog afgezien van alle kosten.

Ik vind het ook onbegrijpelijk, want waar moeten de mensen uit die flat heen? Er is in Rotterdam nauwelijks woonruimte te vinden. Nou ja, dat is niet helemaal waar. Er zijn nog best wat appartementen te koop…. maar dan moet je wel ruim in de slappe was zitten. En dat is nou juist het probleem.

Het is dan ook helemaal niet verwonderlijk dat de huidige bewoners fel protesteren. Gelijk hebben ze!

Voorbij, voorbij….

Ach wat vliegt de tijd. De foto’s hieronder zal ik niet meer kunnen maken, want inmiddels heeft hier de sloper huisgehouden. Dat klinkt dramatisch, maar de huizen die je hier ziet, op de Van Sijpesteijnkade in Utrecht, waren oud en niet meer zo best. Er woonden studenten tot de gemeente andere plannen met het gebied had. De bewoners werd de wacht aangezegd, maar het duurde nog jaren voordat daadwerkelijk met de kaalslag werd begonnen. Nou ja, onze zoon woont er al lang niet meer. Hij is in die jaren al weer meerdere keren verhuisd. Maar struinend door wat andere foto’s, kwam ik ze tegen. En tja, dan is een blogje zo gemaakt 😉

Oud, nieuw, nieuwer

   

Zolang als ik weet, wordt er in Rotterdam gebouwd, gesloopt en opnieuw gebouwd.
In 1980 verrees naast de Laurenskerk een groot gebouw, het nieuwe KPN-gebouw. Heette dat toen zo? Dat weet ik eigenlijk niet, er zijn al zoveel namen aan dat bedrijf gegeven.
Het heeft er geen lang leven gehad, want het is inmiddels al weer lang en breed gesloopt en nu staat er een enorm flatgebouw. Zo snel gaat dat dus in deze stad….

Sloopwerk

Vanaf ons hotelbalkon in Riga keken we uit op een stukje stad, waar onlangs een huis was ingestort, ontploft of gewoon werd gesloopt. Alhoewel, gewoon? We hebben met verwondering gezien hoe de arbeids-omstandigheden in Letland zo verschillen van die bij ons.
Geen grote bulldozers, geen sloopkogels, welnee. Met een flinke moker en menselijke spierkracht werd het gebouw steen voor steen gesloopt. En de sloper had dan wel een helm op, maar liep op gewone sportschoenen. Veilig……??

Het afval werd zorgvuldig uitgezocht en opgestapeld. Waarschijnlijk voor verkoop later. Maar er waren ook mensen die kwamen kijken en en passant een balkje of zo voor eigen gebruik meenamen.