Zo’n beeld mag in deze tijd van het jaar niet ontbreken. Lammetjes en een moederschaap op de dijk, bij de Rotte. Elk jaar weer een heerlijk gezicht. We liepen er langs, sjaals los, onze jassen al lang in de tas, genietend van alle kleur en bloemen langs de weg. En bijna iedereen bleef even staan om een foto te maken. Want dit beeld verveelt nooit, toch…?
Tag Archives: schapen
Sturen
Vorige week liep ik met de wandelclub langs de Rotte toen er een auto kwam. Dat is wat ongebruikelijk want het is een fiets/wandelpad. Maar de auto was van een schaapherder en zij moest haar schaapjes naar een wei tussen Rotte en kinderboerderij brengen, vandaar. Meteen toen de deuren open waren gegaan, stroomden de schapen naar buiten. Ze bleven een beetje verbaasd en angstig bij elkaar staan. Maar niet lang, want daar werd de hond gefloten en die kwam meteen in actie. Met een korte blaf werden de schapen de wei in gestuurd, naar de opening in het hek. Niet meer dan een paar schapen konden er tegelijk door, maar de hond leidde ze allemaal keurig naar binnen. Het ging zo vlug dat geen van ons een foto kon maken. Laat staan dat we een filmpje voor elkaar kregen. Maar kijk, dit mogen dan wat meer schapen zijn dan in Ommoord, ze gaan dankzij de hond, evengoed keurig naar hun eigen wei.
Natuur in de stad
Op weg naar mijn wandelclub word ik opeens verrast. Want wie verwacht nou schapen tussen de hoge flats. Het is maar goed dat ik dit keer een andere weg koos. Een beetje uit noodzaak, want het dreigde te gaan regenen en dan kun je bij de flats altijd wel een beetje schuilen. Maar gelukkig, die regen bleef weg en ik kreeg zomaar een cadeautje. Niet dat het die schapen wat interesseerde. Die vraten rustig door, keken niet op of om. Nou wie weet, zijn ze al blasé van fotograferende voorbijgangers. Het is tenslotte een tamelijk beroemde kudde. Ze lopen van maart tot november van hot naar her in Rotterdam en maaien zo het gras en verplaatsen zaden in hun vacht. Dus nuttige en leuke dieren.
Dierendag
In 1972 gingen Leo en ik voor het eerst samen op vakantie. En we pakten meteen uit, want het werd een autovakantie van vier weken naar Griekenland.
Veel van die reis staat me nog duidelijk voor ogen. Samen in het kleine blauwe kevertje, sigaretjes rollen voor Leo. Picknicken langs de kant van de weg, met enorm grote sinaasappelen, rechtstreeks van de boom. En de vele, vele schapen. Ergens moeten nog dia’s liggen van kuddes die de weg oversteken, de weg versperren, of de berg afkwamen lopen. Tientallen schapen en lammeren fotografeerde ik. Maar later wisten we natuurlijk niet meer waar precies dat allemaal was. Nou ja, leuke herinneringen toch?
En wat ook grote indruk maakte, was de markt waar al die lammeren verkocht werden. Want het was zo rond de Paastijd en de Grieken lustten wel weer een lekker mals stukje vlees na de lange vastentijd. En alsof ze het voelden, die beesten. Klagend blèrend stonden ze op de markt. En al vind ik een stukje lamsvlees heerlijk, telkens moet ik weer denken aan dat hartverscheurende geblèr.
En nu is het vandaag dierendag, maar ook offerfeest. Wat een tegenstrijdigheid… Vandaag maar eens iets vegetarisch koken!!
Bron: Boeren.nu