Naast alle kommer en kwel is er gelukkig ook altijd een (glim)lach te verkrijgen.
De winkelier in deze zaak had een wel heel speciale aanbieding voor ogen. Nou ja, wie weet geeft het zelfs wel bescherming….
Speciale aanbieding
Tag Archives: reclame
Nostalgie…
Vroeger woonde ik in de buurt van de Van Nelle-fabriek. En wij dronken thuis Van Nelle thee. Of de koffie ook van Van Nelle was, weet ik niet meer. Maar ik neem aan van wel, want mijn moeder spaarde nauwgezet de bonnetjes.
Soms mocht ik dan mee die bonnen inwisselen. Voor de Piggelmee boekjes, maar ook voor lepeltjes, kopjes en later zelfs een koffieapparaat.
Ik vond het Van Nelle gebouw heel imposant. Het rook er lekker en ik herinner de lange gangen. Maar vooral herinner ik me de waarschuwing van mijn moeder, als ik met een minder mooi rapport thuis kwam. “Pas op, je gaat nog naar de koffiebonenzolder”.
Dat betekende dat je dagelijks alle koffiebonen langs je heen zag gaan en dan de slechte bonen er uit moest halen. Het leek me geen fijn werk, dus dan deed ik beter mijn best.
Toch wel leuk….!
Al vaker schreef ik mijn afschuw voor reclame. Zo overdreven, zo hard tegenwoordig, zo veel kabaal en vooral soms zo stompzinnig.
Maar ja, soms kan een mening toch wel veranderen. Niet dat ik nu likkebaardend de reclames doorspit, welnee! Maar op Pinterest kwam ik opeens dit tegen. En als je zoiets aanklikt dan volgt er geheid meer.
Daarvan is ook niet alles even leuk, maar een paar plaatjes wil ik toch laten zien. Vooral omdat dit soort reclame-uitingen niet meer voorkomen. Want wie rookt er nog en wie heeft er dus lucifers nodig?
Reclamestuntje?
Toen ik een tijdje geleden dit stukje in de krant zag staan, dacht ik onmiddellijk aan een reclamestunt. De combi van de artiestennaam en titel van het lied leek me te toevallig. Maar wie zingt dat dan? Och, dan is het maar een paar klikken verder en je hebt via You Tube het lied te pakken. Nou, de zanger is zeker het aanzien waard, al is zijn lied is niet helemaal mijn smaak. Maar vrolijk is het wel. En er is niks mis met een vrolijk deuntje op de vroege morgen, nietwaar?
Ergernis
Aan deze reclame uiting erger ik me groen en geel. Waarom? Omdat het het zoveelste “weinig calorieën product” is? Nee, al zitten we daar natuurlijk niet op te wachten. Ik erger me omdat er geen letter Nederlands gebruikt wordt.
Het is me al eerder opgevallen dat de snelle reclamejongens vooral hun heil zoeken in Engelse teksten en slogans. Dat er steeds minder gewoon Nederlands gebruikt wordt. Dat is toch helemaal niet nodig. Er had in zuiver Nederlands ook reclame gemaakt kunnen worden. Een enorme miskleun van het reclamebureau. Alleen daarom wil ik dit ijs niet kopen. Niet eens proberen, al zou het gratis zijn!
Vrolijk
Ik ben niet religieus, maar toch heb ik een zwak voor Boeddha. Er zijn verschillende Boeddha-beelden, in soorten en maten, soms heel sereen, soms wat streng.
Maar de leukste vind ik de “lachende Boeddha”, zo’n dikbuikige man met een lach van oor tot oor.
En deze vind ik helemaal het einde. Ik weet eigenlijk niet of je Boeddha een muts op mag zetten of hem tot tassenverkoper mag degraderen. Maar toen ik hem zag, kon mijn dag niet stuk. Hij brengt alle sores weer een beetje tot redelijke proporties. Of ik nou wil of niet, hij maakt me aan het lachen.
Muur
Tijdens onze wandeling met de Ganzenpas kwamen we deze muurschildering tegen. Een muur aan het begin van het “Zwaanshals”. Vroeger een wat armoedige straat, waar huis aan huis kleine winkels waren. Die zijn bijna allemaal verdwenen, al zitten er nog wel wat Marokkaanse en Turkse zaakjes. Maar het merendeel van die winkels is nu een beetje trendy en hip. Het begon met een winkel(tje) van het Kookpunt, dat zich allengs uitbreidde. Nu is het een gigantisch grote zaak, waar je van alles op kookgebied kunt kopen. Er zitten leuke boetiekjes met (vintage) mode, een mooie wolwinkel, een slijterij met exquise whisky. Leuk om eens een beetje te shoppen en rond te kijken. En die muur werd van armoeiig en grauw veranderd in hip en kleurig. Ik weet eigenlijk niet zeker of je dat nou rangschikt onder mural of reclame. Maar leuk is het wel!
Hamsters
Meestal vind ik de reclame van Appie met die schreeuwende hamsters niet om aan te zien. Maar ze zijn geloof ik nogal populair en dus worden ze nogal eens gevraagd acte de présence te geven.
In het huis-aan-huisblaadje van december stonden de twee knagertjes, verkleed als Hollands boertje en boerinnetje, bedoeld als kerstversiering.
En die vind ik nou wél weer heel erg leuk.
Jammer, we hebben geen kerstboom, dus ze vinden geen logeeradres hier.
Maar wie wel een boom heeft, kan ze voor Eur. 4,99 misschien onderdak bieden….
DUURzaam
Twee groene kaarten van de Postcodeloterij, voor elk lot één, lagen vorige week op de deurmat. Ik mocht dus voor 25 euro duurzaam gaan winkelen bij de grootgrutter. Je weet wel, die vroeger zo op de kleintjes lette.
En omdat ik liever niet de kant-en-klare “duurzame” producten van de voedingsindustrie koop, besloot ik gisteren biologische spinazie in mijn karretje te leggen. Maarrrr… die zak met 200 gram bioblaadjes kostte ruim 2x zoveel als een zak NIET biogroene spinazie. Nog voordeliger was een zak NIET biogroen van 400 gram. Die kostte zelfs minder dan 2x 200 gram samen. Ja ja, meneer AH, dat lijkt er toch wel een beetje op dat de prijzen eerst flink verhoogd worden en er dan “genereus” met korting wordt gewapperd. Daar trappen wij niet in! Zo wordt biologisch alleen maar DUUR en niet duurZAAM! Ik begrijp best wel dat biologisch wat duurder kan uitkomen, maar deze verschillen waren me toch te gortig. Of was het helemaal niet de bedoeling dat we en masse biologische groenten gingen kopen? Moesten we toch maar vooral kiezen voor die producten van de international? Tja, dat is dan jammer. Ik doe daar niet aan mee!
Eetmoment….?
Laatst las ik dat we op één dag zo’n 200 eetmomenten kennen. Het leek me nogal veel. Maar toen ik er over nadacht bleek er toch wel waarheid in te zitten. Niet dat we 200 keer per dag iets eten, maar denken aan eten, of aandacht geven aan iets om te eten, ja dat zou best kunnen. Denk aan de vele TV-reclames, de plekken waar je iets te eten kunt kopen, de bladen waarin van bijna elke pagina etenswaren je toelachen. En er komt telkens weer iets nieuws op de markt. Niet dat we daar op zitten te wachten, maar daar wordt niet naar gevraagd. Eten zullen we…
Neem nou dit. Naast de Cup-a-soup kunnen we nu ook om 4 uur een beker pasta nemen. Hup zakje er in, kokend water erop…. Lekker? Geen idee, want ik fotografeerde alleen het spul. Dit eet ik niet (meer), vast veel te zout. Maar wie het wil proberen….. voor nog geen euro heb je het….