Lekker luisteren…

Al vaker vertelde ik hier over podcasts. Een podcast is een geluidsbestand en kan over van alles en nog wat gaan. Muziekpodcasts, zoals van de Sandwich, Andermans Veren, maar ook documentaires zoals “Tante Jos”, die ik afgelopen weken beluisterde.

Deze podcast gaat over verzetsvrouw Jos Gemmeke. Radiomaakster Mijke van Wijk gaat daarin op zoek naar de details van het verhaal zoals haar tante Jos het altijd vertelde. Maar hoe zat het nou werkelijk in elkaar en wat was verzinsel en wat was werkelijkheid? Een diepgravend onderzoek in Nederlandse en Britse archieven. Dat alles doorspekt met een verslag van de fietstocht die Mijke in navolging van haar tante Jos maakte, zoektochten naar mensen die Jos kenden of mogelijk gekend zouden hebben. En wie was dan toch die vriendin, die ook een groot stuk mee fietste en plotsklaps verdwenen was, maar later toch weer opdook.

Heerlijk om naar te luisteren als je ergens mee bezig bent. Altijd oproepbaar en wanneer het te veel wordt, kun je stoppen en later weer verder luisteren.

Podcast

Een beetje terug van weggeweest, een podcast. Een geluidsbestand dat je op je computer, laptop, tablet of telefoon kunt beluisteren. Hier kun je lezen hoe je dat in zijn werk gaat. Zelf heb ik al een heleboel uitzendingen van “De Sandwich” van Jacques Klöters om te beluisteren, de “Grote Harry Bannink podcast” ook en sinds kort is er een “Smaakmakers”-Smaakmakers.jpgpodcast. De eerste daarvan was een interview met Karin Luiten, je weet wel van “Zonder pakjes en zakjes”. Die volg ik al lang, want ze kan niet alleen heel lekker koken, het is allemaal ook nog eens leuk beschreven. Karin houdt niet van lange lijsten ingrediënten. Ze houdt het redelijk simpel en daardoor kan iedereen haar recepten volgen. Ook geeft ze nog wel eens alternatieven aan, zodat je niet de deur uit hoeft om koriander te halen, als er peterselie in de koelkast ligt. Gewoon koken, maar wel erg lekker!
Dus wie ook wil luisteren, dit is de link.

Wekkerradio

Vele, vele jaren geleden kochten wij voor Leo’s moeder een wekkerradio. Met een duidelijke display, zodat ze de tijd goed zou kunnen zien. Helaas vergaten we dat de bediening wel erg ingewikkeld was. En zo kregen wij de wekkerradio en staat hij sindsdien op onze slaapkamer. Toen we nog werkten, gebruikten we de wekkerfunctie nog regelmatig. Maar nu we (bijna) geen verplichtingen hebben blijft die optie onbenut. En als we er eens op een bepaalde tijd uit moeten, stel ik mijn smartphone in. Dat is stukken eenvoudiger en het melodietje dat ik heb gekozen wekt ons vriendelijk en zacht 😉

De radio gebruikten we nog wel, maar sinds de verdwijning van de AM-uitzendingen denken we eraan een ander apparaat te kopen. Een DAB+ radio. Die zijn er in diverse maten en modellen, van pakweg 50 euro tot een veelvoud daarvan. Helaas hebben die allemaal één in het oog springend minpunt. Er zit een levensgrote telescopische antenne op. Niet alleen vinden wij dat erg storend, maar ook onhandig. We zien het al gebeuren: bij het aan- of uitzetten zwiept gegarandeerd een keer het hele apparaat om. Midden in de nacht, goed voor een acute hartkwaal! Die digitale uitzendingen zijn ook nog niet buiten de grenzen te ontvangen. Vrijwel alle Nederlandse stations zijn te horen, maar Belgische, Franse of Duitse zenders blijven vooralsnog onbereikbaar.

En we vragen ons af, had dat nou niet anders gekund? Ik vrees echter dat als iedereen zo’n ding met antenne in huis heeft er een volgende generatie op de markt komt. Met een ingebouwde antenne natuurlijk en met de mogelijkheid om ook over de grens te zoeken naar stations.  Is dat mijn achterdochtige aard, die een marketing-stuntje vermoed? Ik denk dat we er nog maar eens een nachtje over slapen.

Vroeger

Thuis hadden wij vroeger radiodistributie. Een zwart kastje aan de muur, met een keuzeknop voor maar liefst 4 (ja vier!!!) programma’s. Hilversum 1 en 2 en nog twee andere wisselende zenders. Met één luidspreker, boven op de kast. Mono, vanzelfsprekend. Niet zo veel keus dus. Simpel, maar we amuseerden ons met “Moeders wil is wet”, “Plein Publiek”, “De bonte dinsdagavondtrein” of “Mastklimmen” en op zondagavond “Sing something simple”. Dat laatste vond ik maar niks, zo sloom.

Hoe anders is het nu. Vorige week kochten we een nieuwe installatie. Radio heet zo’n apparaat niet meer, maar AV-receiver. Compleet met aansluitingen voor TV, Games, PC, Bluetooth, HDMI, CD/ BD/DVD, Wifi en, lekker ouderwets, een platenspeler. Oh ja, internet-radio, dat zit er ook nog op. Na het uitpakken begint het grote gepuzzel. Waar moet wat aan?

de mono-luidspreker uit mijn jeugd

Alles staat netjes aangegeven, maar wel in piepkleine lettertjes. De handleiding is summier, want de uitgebreide handleiding staat op internet en kan met het tablet gedownloaded worden.
Het apparaat moet in onze boekenkast en alle draden en kabels moeten door een gat in de plank naar boven of beneden. Alleen al het labellen van al die draden is een taak op zich. Al met al zijn we er uren zoet mee. Maar… als dan alles staat, de stekkers in het stopcontact steken, kan de eigenlijke installatie beginnen. Met een blik op de vele knopjes van de afstandbediening, de handleiding en het tv-scherm zoeken we naarstig naar “home”, “input” en “enter”. Gelukkig, we hebben het apparaat aan de praat gekregen en nu kan ik dus weer luisteren naar onze oude LP’s, de nu ook al antieke CD’s en vertrouwde FM-zenders. Dat is nog behoorlijk zoeken, want dat zijn er een hele rits. Leo is ook tevreden, want zijn vertrouwde filmgeluid is er ook nog steeds.
De geluidsboxen moeten nog wel “gecalibreerd” worden en hoe die internetradio werkt, weten we nog niet. Misschien moeten we daar maar eens hulp bij vragen.
Maar zo gek, gisteravond, met een glaasje wijn op de bank, verlangde ik ineens toch zo naar een uitzending van “Sing something simple“. 😉

Jacques Brel

Hier thuis draaien we nog vaak een CD-tje van Jacques Brel. Ik blijf het mooi vinden. Jammer dat er zo weinig Frans meer op de Nederlandse radio te horen is.

Maar gelukkig is er You Tube!!

 

 

 

 

Goed idee

De aardbeving op Haïti, je kunt er niet aan ontkomen. Kranten, radio, tv alles is er vol van. En terecht, want de mensen daar moeten geholpen worden.

Allerlei acties worden op touw gezet. Jonnie Boer kookt erwtensoep voor NS-reizigers in Zwolle , Jörgen Raymann schenkt de opbrengst van een avond optreden en donderdag is er op de TV een programma met Jeroen, Linda en Beau. En daarnaast zijn er zeven radiostations, die de handen ineen slaan om geld in te zamelen.

Maar vanmorgen las ik dit bericht. In Frankrijk wordt een speciale postzegel uitgebracht. Die gaat 1 € kosten, en daarvan gaat 44 Eurocent naar de slachtoffers. En dat vind ik een prima idee. Van mij mag TNT ook wel zoiets uitbrengen.

Prima idee

Prima idee