Tag Archives: Parijs

Net iets anders…

Posted on by

Het schijnt een hele wetenschap te zijn, het maken van pakkende logo’s. Zo’n beeldmerk dat zich in je geheugen haakt, waardoor je telkens weer bij dat ene bedrijf terecht komt.

Tja, ik weet eigenlijk niet of het werkt. Ik hou niet van grote ketens en de daarbij behorende marketing. Dus zo’n logo, ach …

Maar dit zou ik nou wel onthouden. De deurknop van een kledingzaakje in Parijs. Meer dan genoeg reden om er eens een kijkje te nemen.Een zaakje met een beetje exclusieve kleding en zeker niet met rekken vol van dezelfde modellen. Helaas, niet in een mij passende maat. Maar wel erg leuk!

Notre Dame

Posted on by

Parijs-Notre-DameNee, het is beslist niet de mooiste foto van de Notre Dame in Parijs. Maar hier was de kerk nog helemaal ongeschonden. Stond ze nog te pronken op het Ile de la Cité. Diverse keren was ik er. Met een beetje geluk kon ik er naar binnen. En hoewel ik niet religieus ben, werd ik altijd overweldigd door de pracht en de praal.
Maar ook gewoon zittend, op het grote plein er voor was een feestje. Lekker in de zon of huiverend van de kou. Het is de navel van Frankrijk. Alle wegen in Frankrijk worden vanaf dit grote plein gemeten. Met recht een waar ijkpunt.
En nu zal het er troosteloos zijn. Met brokstukken van verbrand hout, met as die verwaait en een kerk waar de ziel uit is. Ze wordt weer opgebouwd, vanzelfsprekend. Daar voor is te groots, te veelbetekenend. Maar hoe lang zal het duren voordat alles weer in oude luister is hersteld? Parijs zal voorlopig niet meer hetzelfde zijn!

Niet vergeten

Posted on by

Gisteren, precies 4 jaar geleden, stonden we op de bus te wachten, toen ik op mijn smartphone keek en het bericht las over de aanslag op Charlie Hebdo in Parijs. Gek dat je later nog zo precies weet wat je deed bij zulke grote gebeurtenissen in de wereld.
Zo weet ik nog precies dat ik huiswerk zat te maken, toen op de radio het bericht kwam dat er geschoten was op president Kennedy. Ook de aanslag op de Twin-towers in New York staat nog in mijn geheugen gegrift.
Charlie-Hebdo.jpg

Even heb ik dan het gevoel dat het nooit meer zo wordt als daarvoor. Dat zoiets een ommekeer in de geschiedenis moet zijn, dat we het nooit meer zullen vergeten. Maar dat zal wel een illusie zijn. Alle demonstranten die “Je suis Charlie” riepen of een pamflet voor hun borst hielden, zijn inmiddels weer overgegaan tot de orde van de dag. Dat moet ook wel, stilstaan helpt ons niet verder. En inmiddels zijn alwéér diverse aanslagen gepleegd met verstrekkende gevolgen. Zijn er onschuldige mensen om het leven gekomen omdat één dwaas meent dat alleen hij weet wat goed is en daarmee juist zoveel kwaad aanricht.

Bijen

Posted on by

Op onze ontbijttafel staat een pot honing uit Berlijn, die jongste voor ons meebracht. Dat zou je niet verwachten, zo’n grote stad en toch genoeg natuur en bloemen om bijen honing te laten fabriceren. En wat voor honing, heerlijk van smaak, vast en stevig.
Berlijn is niet de enige stad waar dat gebeurt. Ook in Rotterdam is een stadsimkerij. En in Parijs wordt speciaal voor al die bijen gezorgd voor bloemen en planten. Want hoe klein zo’n stukje natuur is, het draagt toch bij aan een kleurrijker stadslandschap en waar het leven aantrekkelijker van wordt. Het was voor de BBC reden om er een kort filmpje van te maken:

Bijen-in-Parijs

Klik hier om het filmpje te starten

 

Gezellig

Posted on by

Parijs-024Fransen zijn over het algemeen niet zo geneigd je bij hen thuis uit te nodigen. Ze gaan liever gezellig wat eten of drinken in een café. En als de zon schijnt, is het in Parijs een gekrioel van honderden mensen die in een park met elkaar afspreken en gezellig in het gras gaan picknicken. Of het zich gemakkelijk maken op één van de vele banken die overal staan. Deze dames speelden een spelletje. Niks anders dan ik zelf ook vaak doe op dinsdagmiddag. Zij hadden de schaduw van een boom gezocht en gebruikten een dienblad om op te spelen. Ik maakte een praatje en mocht een foto maken. En natuurlijk wenste ik hen beiden evenveel geluk bij het spel 😉

Stapelen

Posted on by

Parijs-005

Al wandelend in Parijs kom je leuke winkeltjes tegen. Met bijzondere etalages, of zo als hier met een leuke collectie. Die blikken zijn allemaal een beetje nostalgisch, ik herkende er zo een paar van vroeger.
Maar de manier van stapelen maakt zoiets juist bijzonder. En nou maar hopen dat de eerstvolgende bezoekster niet juist die ene, die lichtblauwe, helemaal onderin, onder die rooie, ja, dié wil hebben…. 😉

Place des Vosges

Posted on by

Volgens velen is dit het mooiste plein van Parijs, Place des Vosges. Het is in ieder heel indrukwekkend, omzoomd door statige, vrijwel identieke gebouwen, met aan beide zijden twee grotere. Dat waren de paleizen van de koning en de koningin. Tja, die moesten wat ruimte hebben, niet waar? Ik verwonder me telkens weer over de enorme luxe waarin die vorsten geleefd moeten hebben. Want de gebouwen zijn niet alleen groot, maar ook rijkelijk versierd.
Jammer genoeg wordt er in deze tijd iets minder aan onderhoud uitgegeven en zijn sommige kolosale deuren een tikkie arremoeiig.
Waarom heeft het plein eigenlijk deze naam “het plein van de Vogezen”? Napoléon, die ook al geld nodig had, besloot in 1800 belastingen te heffen. Het plein zou vernoemd worden naar het departement dat het eerst betaalde. En dat waren dus de Vogezen. Tja, ook toen al konden ze het niet leuker maken…
Parijs-002

Monument

Posted on by

Aznavour-002Een rustige Parijse straat, zo te zien. We waren er al eens eerder geweest, lang geleden op zoek naar een restaurant. Toen was het winter en wAznavour-003aren we ons niet bewust van het feit dat op nummer 36, Rue Monsieur le Prince het geboortehuis stond van Charles Aznavour.

Dankzij Matthijs van Nieuwkerk wist ik dat nu wel en liepen we met opzet opnieuw door deze straat. Het pand is gerenoveerd, misschien wel opnieuw gebouwd…
Het restaurant op de begane grond was er in 1924 Aznavour-001waarschijnlijk nog niet, had beslist een andere eigenaar. Geen spoor meer van hoe het er toen uitgezien moet hebben. Ook nog niks te zien van een plaquette, geen enkele aanwijzing dat Aznavour hier geboren werd. Gelukkig ook (nog) geen hordes toeristen. Alleen Leo en ik, al sinds jaar en dag een grote fan van “Kareltje”, zoals hij bij ons thuis genoemd wordt.
Vandaag is Charles Aznavour jarig. Hij wordt 94 jaar. Een mooie gelegenheid om zijn “Autobiographie” nog eens te laten horen.

 

Wandeling

Posted on by

Toen we jaren geleden het boekje “Slenteren in Parijs” kochten, wisten we nog niet dat we het zo vaak zouden gebruiken. Want sommige wandelingen maakten we verschillende keren. Zoals de wandeling in Passy, een chique buurt in Parijs. “Bon chic, bon genre” heet zoiets in Frankrijk. Een wijk met leuke winkeltjes, schitterende huizen en fraai geklede mannen en vrouwen. Een beetje bekakt, dat wel.
De wandeling loopt van Metrostation Trocadéro naar het Musée Marmottan. Dat museum is niet zo bekend, maar herbergt een grote verzameling schitterende schilderijen van Monet. En dat is voor ons de reden om er telkens weer naar toe te gaan.
En als de zon dan stralend aan de hemel staat, kijk dan eerst nog even naar de Eiffeltoren en loop dan rustig naar het museum. En ondertussen genieten van de prachtige gebouwen, fraaie deuren, leuke doorkijkjes en knusse winkeltjes. Nee, haast hebben moet je niet. Sta ook even stil bij de ezeltjes, nog altijd een attractie voor kleine Parijzenaartjes. Neem gewoon de tijd, slenter een beetje. Het is tenslotte toch vakantie….?