Kleine ergernis…

04-paaseitjesOp 17 januari schreef ik (en klaagde ik) dat er al volop paaseitjes te koop waren. Veel te vroeg vond ik, want wij waren toen nog bezig met de resten van de kerstchocola weg te werken. Maar in de loop van de tijd werden we overspoeld met advertenties en aanbiedingen voor grote, kleine, witte, gekleurde en nog veel meer paaseieren in grote en kleine hoeveelheden. Stoer besloot ik er niet aan toe te geven. Pas in de week voor Pasen zou ik een zeer bescheiden hoeveelheid eitjes kopen. Konden we er niet door verleid worden…. !
Maar toen ik uiteindelijk daartoe besloten had, kwam ik van een kouwe kermis thuis. Nauwelijks eitjes meer te vinden, slechts een paar zakjes lagen ergens verscholen te koop. Alles was op! Uitverkocht!
Het waren wel heel lekkere eitjes. Moet ik nou volgend jaar me toch laten meeslepen door de reclame…? 😉 😉 😉

Pasen

Weken achter elkaar ben ik er met afgewend hoofd aan voorbij gelopen. Ze lonkten, riepen zachtjes “koop me”, geurden me tegemoet. Maar ik was sterk. Echtgenoot niet, maar dat ontdekte ik pas toen ze al in huis waren 🙁 Maar nu ga ik toch voor de bijl, heb ik ze op een schaal in de kamer gelegd. Onder het mom van “Want het staat zo leuk”, maar ze gaan natuurlijk toch op.  

Nou ja, gelukkig duurt het nu weer tot oktober, dan komt de kerstverleiding pas 😉