Logement

In Middelburg ontdekte ik deze deur. Wat een ouderwets woord toch:  “Logement”.
Dat heet nu toch een hotel, Bed & Breakfast of pensionnetje. Maar logement doet me denken aan vroeger tijden. Als mijn moeder er weleens over vertelde, kon ik bijna de geur van doorgekookte kool ruiken, zag ik de was om de kachel staan. Ze had er geen fijne herinneringen aan en ook in de verhalen van Baantjer zijn logementen beslist niet gezellig. Want in de wat oudere boeken van De Cock (met cee-oo-cee-kaa) komen logementen nog vaak voor. Wat vervallen onderkomens, met kale peertjes aan het plafond en smalle kamertjes met goor beddengoed, waar de verschoppelingen uit de maatschappij wonen.
Maar dit was echt allerminst vies en armoedig. Kijk maar, je kan er logeren en lunchen in een romantisch sfeertje. Ach ja, tijden en begrippen zijn aan verandering onderhevig.

Ouderwets

Misschien is het nu ook in Tsjechië wel een ongewoon gezicht, want deze foto maakte ik in 2006 in Cesky-Krumlov. Toen werden daar nog kolen gestort en schepje voor schepje in de kelder geschoven. De wintervoorraad steenkool, die de huizen moeten verwarmen in de kille winters. Net zo als dat vroeger hier gedaan werd. Alleen werden bij ons thuis de kolen op zolder opgeslagen. En moest mijn vader dagelijks een kitje kolen halen. Geen kind die nu weet waar ik het over heb. Nostalgie, ja, maar of het nou ook “die goeie ouwe tijd” was? Geef mij maar een CV met thermostaat.