Feestje gehad…?

Feestje.jpgZomaar een wat grauwe dag en dan zie je dit. Als het nou net na Oud en Nieuw was, of na Pasen, Pinksteren…. Maar nee, gewoon doordeweeks. Zoiets intrigeert me. Wie zou het er hebben neergezet, en waarom ineens zo veel? Is er een huis leeg gehaald, kregen studenten ineens de geest en moest het huis spic en span gemaakt omdat er ouders kwamen? Tja, dat kan ik me natuurlijk wel afvragen, maar antwoorden zal ik niet krijgen. En waarom zou ik het moeten weten? Nieuwsgierig Aagje spelen…? Foei toch! Waar bemoei ik me eigenlijk mee…?
Nou ja, dan maak ik er een blogje over. Want met een beetje fantasie is er elke dag wel wat te schrijven…. 😉 😉 😉

Netflix

Eigenlijk nam ik een abonnement op Netflix voor de serie “The Crown”. En we zouden natuurlijk gezellig films gaan kijken en series. Maar dat is aan ons niet zo besteed, we gaan liever naar een echte bioscoop. Dus was ik al van plan om het abonnement op te zeggen, toen ik ineens zag dat er ook nog heel andere series waren. En nu, met de mogelijkheid om ook op de slaapkamer Netflix te ontvangen, kijk ik weer regelmatiger. Naar Maria Kondo die de rommel bij mensen opruimt, naar Martha Stewart die van allerlei heerlijks bakt in haar roestvrijstalen keuken en nooit in paniek schijnt te raken.
Sinds vorige week kijk ook nog naar Monty DonNetflix-001in “Big dreams, small places“. Een heerlijke serie over Engelsen die hun tuin opnieuw willen aanleggen, grootste plannen hebben en wel wat advies kunnen gebruiken. Monty Don is daar voor de uitgelezen presentator. Hij is aardig, goedlachs, laat iedereen in zijn waarde en vindt waanzinnige plannen meestal toch wel uitvoer-baar.

Opvouwen

We hebben allemaal zo onze eigen manier van kleding en was opvouwen. Maar na het zien van deze dame, vouw ik T-shirts en vesten op zoals zij dat doet. Het worden niet alleen allemaal nette pakketjes, maar ze blijven ook nog eens keurig opgevouwen. Het is even wennen, maar misschien wil jij ook niet anders meer….

Ontspullen

Ontspullen, iedereen kent het woord wel, maar ik geloof niet dat het in de Dikke Van Dale staat. Nou ja, we weten in ieder geval wat het betekent. Doodgewoon alle ouwe meuk weggooien. En dat doen we dan bij voorkeur aan het begin van het jaar, want het was er weer druk vorige week, bij het Milieupark in Rotterdam. Lange rij auto’s met ladingen troep, dozen rommel en zakken afval. En er waren er al een heleboel geweest ook, zo te zien aan deze rij met volle containers. Het ruimt wel op. Jammer is alleen dat we binnen een jaar weer met nieuwe rotzooi zitten… 😉 😉 😉

Ordelijk

Sommigen kijken er vreemd van op als ik in een winkel een foto maak. Toen ik deze maakte, kreeg ik zelfs luidruchtig commentaar van twee heren. “Wilt u ons er ook nog op?” werd me gevraagd. Toen ik vriendelijk maar beslist antwoordde dat het me daar niet om te doen was, begrepen ze het helemaal niet. Wat was er nou zo spannend aan die knotjes wol?
Nou als ze willen weten waarom, moeten ze dit blog maar lezen. Omdat ik dit zo mooi vind, al die kleurtjes, netjes gesorteerd en ordelijk opgeborgen. Maar ja, dat is vast te veel om te vertellen.
 blogfoto-april-15-C-04

Valentijn

Deze schattige kaart kreeg Leo toen hij nog maar een klein Leootje was. Hij lag in het ziekenhuis met buikvliesontsteking, dat was in 1951. En het was natuurlijk helemaal niet er gelegenheid van Valentijnsdag, maar gewoon om hem op te vrolijken. Toch is het wel degelijk een originele Valentijnskaart, kijk maar naar de achterkant.

   

Lief hè?  Zo vind je nog eens wat bij het opruimen.

En nu….

Zo, de laatste snippers vuurwerkrommel zijn weg geveegd. De koelkast is weer wat leger, onze buiken wat dikker. En de flessen kunnen vandaag allemaal naar de glasbak 😉

1-lege-flessen

(Nee, dit is niet bij ons. Dit fotografeerde ik al in september. Ergens in Frankrijk was het feest al veel vroeger begonnen…)

Afval

Wat hebben we toch veel spullen en wat gooien we toch veel weg. Dit was nog maar een klein deel van wat er gisteravond allemaal op de Zeedijk in Amsterdam stond. Afgedankt, weggegooid, van geen waarde meer. Ongetwijfeld veel afval van de horeca, maar ook toch wel huisvuil. Wat een troep!

10-consumptiemaatschappij

Muizen

Midden in alle rommel van onze kamer renovatie liep er ineens een muis(je) over de vloer. Niks om bang voor te zijn, maar het is toch een beetje vies, vind ik. Zo nu en dan hoorden we hem  rommelen en er lagen ook wat keuteltjes. Tijd voor een muizenval dus. Alsof ie het geroken had, want sinds ik die heb geplaatst, hebben we geen muis meer gezien.

Dat we ze misschien al veel langer in huis hadden, bleek toen we ook een grote doos op zolder opruimden. Bovenop lagen wat knutselspullen, onder tussen penselen, plakband en verf, twee pakken macaroni. Ooit bedacht om dat gebruiken voor een collage, maar eigenlijk helemaal vergeten. Nou die muizen niet hoor! In alle rust hebben ze de twee pakken compleet en totaal opgepeuzeld. Ons restte niets anders dan twee lege zakken, met een keurig geknaagd gaatje erin.

Klein hoekje

Hier thuis is het nog steeds een beetje puinhoop. Spullen opgeslagen, kale wanden, bank midden in de kamer, geen tafel, geen opbergplek.Een beetje kamperen in je eigen huis. Deze week komen schilders en vloerenleggers, volgende week kunnen we de boekenkast weer op z’n plek zetten.

Maar er is altijd wel een kopje thee en dat boek zit ook wel snor.

Dus zelfs tussen alle rommel zit geluk in een klein hoekje 😉

Bron: Pinterest