Herinneringen

We kijken elke maandagavond naar “We zijn er bijna”, waarin een aantal oudere stellen met de caravan op vakantie gaat. Dit jaar gaat de reis naar Griekenland. En daar beginnen onze herinneringen.

Want wij gingen in 1972 in een oude blauwe Volkswagen Kever van Rotterdam naar de Peleponnesos. Vier weken, voor het eerst samen. Nou je kunt begrijpen, dat wij aan die reis veel herinneringen hebben. We kampeerden niet, maar namen op de bonnefooi een hotelletje.

Ook staken wij niet van Italië naar Griekenland over, maar reden we dwars door het toenmalige Joegoslavië. Ik herinner me nog het bord met “Belgrado 778 km. De markt in Skopje, waar ik een levende kip in mijn handen geduwd kreeg. En de Griekse wegen….. Nu zien die er op tv gelikt uit, maar wij vlogen nogal eens met ons hoofd tegen het autodak omdat er enorme kuilen in de weg zaten.

We aten in piepkleine restaurantjes, waar je in de keuken mocht kijken wat er die dag op het menu stond. Vaak niet meer dan bonen, want wij reisden in de vastentijd. Dus er was geen vlees. Maar het smaakte ons prima. Onderweg kochten we kaas en fruit, enorme sinaasappels. We dronken retsina en ouzo. Goeie ouwe tijd….

 

Heer en Meester

Vanavond zit ik weer voor de buis. Sinds enkele weken kijk ik naar de serie “Heer en Meester” op zaterdagavond. Met Daan Schuurmans in de rol van Valentijn Rixtus Bentinck.Schuurmans is geknipt voor deze rol, hij manoeuvreert met souplesse in en door komische, gevaarlijke of amoureuze situaties. Blijft op en top gentleman, van zijn Italiaanse maatschoenen tot zijn keurig gekamde haar.

De serie roept bij mij herinneringen op aan The Saint of De Wrekers. Enerverend, humorvol en soms net iets “over the top”. Mooie vrouwen, snelle auto’s, champagne en kaviaar, maar ook misdaad, lijken en bad guys. Uiteindelijk komt alles natuurlijk goed, want tenslotte wordt elke dag een Valentijnsdag.

Wie de serie nog niet kent, hier kun je alle afleveringen terugkijken.