D-Day

Dit bijna verlaten strand in Normandië was vandaag exact 70 jaar geleden aanzienlijk drukker en zeker niet vredig. Het is het strand, waar op 6 juni 1944 de geallieerden landen en waar het begin van het einde van de 2e Wereldoorlog werd ingeluid.
Nu ligt het strand van Arromanche er verlaten bij. Maar wie goed kijk,t ziet nog de resten van de landing.
 

Verzonken in het zand liggen her en der betonnen caissons, die gebruikt werden om een kunstmatige haven aan te leggen.
Hier vonden vele jonge mannen de dood. Ze worden anoniem geëerd met vele plaquettes en monumenten, maar dat heeft het verdriet van hun ouders en geliefden niet kunnen uitwissen.
Ook vandaag zullen er weer vele kransen gelegd worden. De oude veteranen zullen terug denken aan deze afgrijselijke dag. We danken er onze vrijheid aan, die velen betaalden met hun leven.

Motor

Deze motorrijder kon rekenen op heel veel bekijks. Zijn motor zag er weliswaar oud uit, maar was nog in prima staat. Ik denk dat de man er dagelijks met liefde en smeerolie mee in de weer is. Om uiteindelijk mooie ritjes te maken. Zoals naar Normandië, om er een bezoek te brengen aan de stranden van de invasie en de omliggende dorpen, waar zoveel geschiedenis te vinden is.

En zo ontstaat er een speciale band tussen man en motor.

Redden

Ergens langs de kust van Normandië kwamen we in een gebouw van de reddingsbrigade dit bord tegen. Namen van boten, het aantal drenkelingen dat gered was. Punt! Geen meeslepende verhalen over storm en hoge golven. Zo simpel…, maar indrukwekkend.

Zonnig

Vorig jaar waren zwager, schoonzus, man en ik (ook bekend als “Club Komwegaan”) een weekje in Normandië. Op weg daar naartoe gingen we naar Chiverny, waar het huis van Claude Monet staat met daar omheen een fantastische tuin. Monet heeft de tuin en de vijver meermalen op indrukwekkende wijze geschilderd. En nog steeds is de tuin een lust voor het oog.
Na alle nattigheid dit jaar, leek een zonnig plaatje aan het begin van september wel op zijn plaats.

Recept: Coquilles St. Jacques

Ik ben nog een beetje in Franse sferen, na een weekje Normandië. Vandaar dit recept:

24 Sint Jacobsschelpen of coquilles
zeezout, witte peper
2 teentjes knoflook, fijngesneden
60 gram groene peperkorrels (uitgelekt)
150 gram sjalotjes, fijngehakt
5 eetlepels paneermeel
100 gram boter, in kleine stukjes

Verwarm de oven voor op 220 graden.
Snijd de coquilles 3x tot aan de rand in.
Bestrooi ze met zout en peper en strooi er dan eerst de knoflook en peperkorrels over.
Wentel ze door het paneermeel en leg elke coquille als een waaier in een Jakobsschelp.

Verdeel er de klontjes boter over en zet de schelpen 20 minuten in de oven.

EET SMAKELIJK!!!

Uit: La France Gourmande van Marolyn Charpentier

La vache qui rit

Een smal landweggetje, ergens in Normandië. Vier Hollanders in een auto, op weg naar een plaatselijke bezienswaardigheid. Het is stil, nauwelijks verkeer. De lucht trilt onder de zonneschijn en een kruidige geur siepelt binnen. En dan ineens… “Wat is dat nou?” vraagt zwager. “Krijg nou niks” zegt echtgenoot. “Das een koe” roepen de dames achterin in koor. En ja, midden op de weg staat een Franse koe en kijkt lodderig naar de auto.
“Ik ga terug”, zegt zwager, die rijdt. Maar ja, dat weggetje is smal en bochtig. “Je kunt er toch gewoon langs” vinden de dames, die al een lachkriebel voelen opkomen.

Continue reading