Pareltje

En na een lange zoektocht vond ik op YouTube dit. Geen filmpje, maar een statisch beeld. Adèle Bloemendaal zingt uit het programma “Dat ik dit nog mag meemaken” een tekst van Willem Wilmink op muziek, ja natuurlijk, van Harry Bannink.

Pareltje

Al snuffelend op internet stuitte ik op “Man alleen” een televisieserie uit 1981. De serie werd uitgezonden door de VARA, maar veel heb ik er niet over kunnen vinden. Maar de openingstune van het programma kwam me vagelijk bekend voor. De teksten waren van Jan Boerstoel, Jan Riem en Frans Boelen, maar de openingstune was, ja natuurlijk, van Harry Bannink en wordt gespeeld door zijn eigen combo. Veel was er niet over te vinden.
Klik op de foto om het nummer te beluisteren.

Pareltje

Je zou denken dat Harry Bannink ook heel veel composities gemaakt heeft voor Kinderen voor Kinderen, maar dat is niet zo. Dat oeuvre is vrij beperkt. Maar bij deze tekst van Jan Boerstoel is de muziek wél van, ja natuurlijk, van Harry Bannink.

Pareltje

Ook voor de uitzendingen van Farce Majeure schreef Harry Bannink vele nummers. Dit nummers hoort in een rijtje persiflages op het Eurovisie Songfestival (1974). De tekst is van Alexander Pola en de muziek is, ja natuurlijk van Harry Bannink.

Pareltje

Het TV-programma “De stratenmakeropzeeshow” leverde natuurlijk een heleboel materiaal op. Hans Dorrestijn maakte de tekst van “Ochtendhumeur” en de muziek is, ja natuurlijk, van Harry Bannink

Pareltje

Ik heb veel gezocht op YouTube en internet en kwam daar veel bekends maar ook veel onbekends tegen. Deze LP bijvoorbeeld. Met teksten van de nog jonge dichters Karel Eykman, Willem Wilmink. En met de muziek, ja natuurlijk van Harry Bannink.

Pareltje

En in deze rare tijd kunnen we niet genoeg schoonheid tot ons nemen. Daarom voorlopig op vrijdag een muzikaal pareltje. Voor vandaag koos ik een prachtig gedicht van Rutger Kopland, met ja natuurlijk, muziek van Harry Bannink.

Victor van den Broek zingt “Onder de appelboom”

The Analogues

Al maanden lang hadden we kaarten in huis voor een voorstelling van The Analogues in het Nieuwe Luxor-theater.

Het is niet de eerste keer dat we ze zien. We zagen al Sergeants Pepper’s Lonely Heart Club Band, The White Album en nu dus Abbey Road. Een fenomenale band, die tot in de kleinste details de Beatles muziek doet herleven. En een uitverkochte zaal met een gemêleerd publiek, dat enthousiast meezong en een knetterend eindapplaus ten beste gaf. Een heerlijke avond!

In Londen was ik een aantal jaren geleden met een vriendin. In de bus van ons hotel naar the City zag ik ineens dat we over Abbey Road reden. Ik stootte haar aan. “We rijden over Abbey Road”, tetterde ik enthousiast. “Nou en? Er rinkelde geen belletje…. Maar vorig jaar zijn Leo en ik wel degelijk even uitgestapt om HET zebrapad en de studio te zien. Nee, geen selfie gemaakt. Daarvoor was het te druk.

Muziek op maandag

Het is alweer het vierde jaar op rij dat ik de week met een muziekfilmpje begin.

Dit keer zingt Amy Mc Donald “This is the life”, een nummer dat regelmatig op onze gymles voorbij komt. Lekker ritmisch 😉

Vanmorgen vroeg was de video niet te beluisteren. Vraag me niet waarom, want later kreeg ik de zelfde link gewoon aan de praat…. 😉