Natuur in de stad

Al sinds jaren schrijf ik met (on)regelmatige tussenpozen een blogje over de plantjes die je zo in de stad kunt tegenkomen. Wie nog eens wil lezen wat ik er al zo over schreef, klikt op deze link.

Ik weet niet of veel mensen ze opmerken, de kruiden, de paardenbloemen, klavers en hoe ze ook mogen heten, die met ongekende kracht langs stoep- en wegranden, tussen tegels en asfalt door omhoog komen.

Het verbaast me telkens weer, want er wordt ook veel tegen in het verweer gebracht. (Gif)spuiten, branden, vegen, schoffelen…. en toch… ze houden stand.

Gelukkig komt er steeds meer belangstelling voor. De Hortus in Leiden heeft er zelfs een heel project overgemaakt. Op de site kun je een poster met 52 bekende en minder bekende stoepplantjes downloaden. Een tijd lang waren er zelfs mensen die netjes de naam bij een stoepplantje schreven. Maar eigenlijk maakt het me niet uit hoe zo’n plantje heet. Ik vind het gewoon nog steeds een leuk gezicht.

Want al lijken de plantjes klein en onbelangrijk, het is en blijft toch natuur.

Tentoonstelling

Eindelijk weer eens naar een museum, het Sieboldhuis in Leiden. Daar loopt een tentoonstelling van Ogata Gekkò.

Gekkò was autodidact en maakte houtsneden met een heel eigen stijl. Er waren natuurlijk houtsneden te zien met Japanse krijgsheren, maar mijn belangstelling ging uit naar de verfijnde dames met hun prachtig gedetailleerde kimono’s.

Maar op zo’n tentoonstelling is er altijd wel één werk dat mijn favoriet is. Dit keer was ik helemaal weg van deze schelpenzoekers. Waarom dit mij zo boeit, kan ik niet uitleggen. Het is vooral de sfeer die me aantrekt.

Het was best wel druk in het Sieboldhuis, ondanks dat je er alleen met een gereserveerd tijdslot in kunt. Het is dan ook een prachtige en zeer sfeervolle tentoonstelling.

Juiste moment

Het onderwerp kon ik wel vaker fotograferen. Maar met zulk mooi licht, dat was me nog niet overkomen.

Gelukkig heb ik een telefoon om foto’s mee te maken, want schilderen, nee dat lukt me van mijn leven niet.

Even waande ik me Rembrandt in Leiden, toen ik dit zag. Geluksmomentje!

Reclame…

Reclame.jpgWie spullen maakt, wil ze aan de man brengen. Daarvoor is reclame bedacht. Wij zouden ons een leven zonder reclame niet meer kunnen voorstellen. Het spat van allerlei manieren in onze ogen. Soms leuk, soms vervelend, smakeloos of schreeuwerig. In vroeger tijden werd er veel minder reclame gemaakt. Was het ook niet zo vluchtig. Had je eenmaal een bedrijfje op poten gezet, dan bleef je daar meestal een flink aantal jaren zitten. En dus loonde het om boven je voordeur een mooie afbeelding te maken en een fraai uithangbord op te hangen.
Deze vond ik laatst in Leiden. Oorspronkelijk was het een slijterij, maar nu is het een café. Nee, we dronken er niks maar slenterden nog langs heel wat andere winkels. Misschien gaan we volgende keer er eens iets proberen 😉

Poëzie van de natuur

De tentoonstellingen in het Sieboldhuis in Leiden zijn vaak van een bijzondere schoonheid. Ook nu is er tot 6 maart 2019 een prachtige collectie houtsneden, schilderingen en wat spaarzame foto’s.
Sieboldhuis-002Leo en ik genoten van de prachtige prenten met vogels en bloemen. Van een bijna breekbare schoonheid.
De tentoonstelling is zeer verfijnd en wij vinden het een aanrader.
Sieboldhuis-001Er mochten foto’s gemaakt worden, wat we ook gedaan hebben.
Maar op die beelden komt de ware schoonheid niet tot zijn recht en daarom staan er hier foto’s van de website van de tentoonstelling. Ook deze beelden zijn slechts een deel van de werkelijke houtsneden. Ik kan niet anders zeggen dan “ga zelf kijken” want ze zijn wonderschoon!

Hoe dan…?

Leiden-002Koop je iets wat je toch niet zo bevalt, dan ga je terug naar de winkel. Soms is het balen, krijg je een tegoedbon. Maar vaak genoeg krijg je geld terug.
Maar hoe doet deze kapper het dan…? Toch maar eerst goed nadenken voordat je jouw lange haar laat afknippen. Belofte maakt schuld, maar kan ie het ook waar maken…?

Wandelen

Afgelopen donderdag, het werd zo’n dikke 35 graden, ging de wandelclub in ganzenpas naar Leiden. We hadden een afspraak gemaakt om een hofje te bezoeken en alhoewel niet iedereen mee ging, waren we toch met z’n achten.
Met de trein naar Leiden en dan wandelen naar het Meermansburghofje, waar we ontvangen werden door één van de bestuursleden. We mochten een kijkje nemen in de Regentenkamer, kregen bij een kopje koffie uitleg over het wel en wee in zo’n hofje.
De binnentuin lag er prachtig bij en we keken bewonderend naar de grote druivenstok bij de ingang. De immense kiwistruik er naast merkten we in eerste instantie niet op. Maar gelukkig wees een bewoonster ons er op en konden we met eigen ogen zien dat er tientallen dikke kiwi’s aan groeiden. Zij vertelde ons ook dat de abrikozenbomen rijkelijk vrucht dragen. Dit jaar zijn ze heerlijk zoet en in sommige jaren is er een overvloed aan de vruchten.
Na ons bezoek lunchten we in het centrum en liepen daarna nog langzaam aan naar de Hortus. Tegen drieën werd het ons echt te heet en namen we de trein weer terug naar Rotterdam.

Bijzonder

bijzonder.jpgDoor de warmte van deze zomer komen soms heel bijzondere dingen naar voren. Zo meldde de Hortus Botanicus in Leiden deze week dat vier grote Agave planten (Agave Americana) voor het eerst sinds 60-70 jaar bloeien. En niet zomaar een bloemetje, maar reusachtige stengels met daaraan bijzondere bloemen, die vol nectar zitten. Niet alleen voor de bezoekers leuk, maar ook voor de bijen een extraatje.
Toevallig ging de wandeling van de Ganzenpas afgelopen donderdag naar Leiden. We bezochten daar een hofje, waarover ik later wel zal berichten. Maar ook een bezoekje aan de Hortus paste nog in onze dag en dus kreeg ik de gelegenheid om deze bijzondere planten in levende lijve te kunnen zien en te kunnen fotograferen. Een kans die ik me niet liet ontnemen, warm of niet!

bijzonder.jpg

Dagje Leiden

Afgelopen vrijdag deden Bettie en ik een dagje Leiden. Daar waren we nog nooit samen geweest, dus aanleiding genoeg 😉
Onze plannen zijn zo’n dag altijd heel duidelijk:  we zien vanzelf wel wat er gebeurt en, afhankelijk van het weer,  waar we naar toe gaan.
Omdat het een heerlijke lentedag was, besloten we om eerst naar de Hortus Botanicus te gaan. Al meteen na de entree vonden we het winkeltje en daar konden we best al een half uurtje doorbrengen. Daarna langs de fel bloeiende narcissen naar de kassen, waar van alles uit tropische gebieden te vinden is. We boften, want op dit moment bloeit de Jadebloem. Zelden zag ik zo’n bijzondere kleur en zo overdadig veel en grote bloemen.
Alleen dat was al een bezoek waard, al deden de andere planten en bloemen er vaak niet voor onder.
We lunchten en wandelden verder door de stad. Op de bonnefooi, hier links, daar rechts. En stonden natuurlijk ontelbare malen stil om foto’s te nemen. We moeten tenslotte ook onze foto-voorraad aanvullen, zodat we telkens wat te bloggen hebben.
En ondertussen kletsen we wat af. Voor we het weten is het al weer tijd om op huis af te gaan en scheiden onze wegen op het station. En in de trein geniet ik dan nog na van een heerlijke dag!

(klik op de foto's om ze te vergroten)

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Vies

 leiden-vies Al jaren zien we dit als eerste als we uit het station van Leiden komen. En telkens zeggen we tegen elkaar dat het toch wel een erg viezige boel is.
Maar waarschijnlijk zijn wij de enigen die er zich aan storen. Door de jaren heen is er geen verandering in gekomen. Misschien is de grafitti wat veranderd, de viezigheid is gebleven.
Ik vind dat onbegrijpelijk. Het pand staat leeg, wordt niet onderhouden en is een aanfluiting voor zo’n mooie stad als Leiden.

 

Bewaren