Kringloop

Waar het aan ligt, weet ik niet. Maar de laatste tijd krijg ik via Facebook heel veel berichten over “thrift stores” of kringloopzaken. Die zijn tegenwoordig heel hip en voor velen een onuitputtelijke bron voor nieuwe spullen.

Eerst verwonderde ik me er over dat men dan weer zoveel dingen koopt. Maar ik begrijp inmiddels dat veel mensen daar spullen goedkoop inslaan om later duur op internet te verkopen.

Het viel me op veel van die bijzondere vondsten nog gewoon in mijn huis te vinden zijn. Pyrex pannetjes, grote (en inmiddels heel oude) ovenschalen en vormen van glas.

Wij zijn nogal behoudend en dus heb ik dat soort pannen nog steeds in gebruik. Dus als we er niet meer zijn, wie weet wat voor kostbaarheden onze kinderen vinden.

Beetje spijt

Eén van de eerste dingen die ons opvielen bij de kringloop was het enorm grote aanbod van boeken, grammofoonplaten, LP’s en DVD’s. Hele kasten waren er mee gevuld en keurig gesorteerd naar genre.

Zo ontdekte ik een hele bak met DVD’s van Midsomer Murders. Maar ik liet ze voor wat het was, al hoefde ik het voor de prijs niet te laten. Voor nog een euro kon ik een DVD-tje meenemen.

Waarom deed ik dat nou niet? Ik maakte een foto van de stapel met het idee er een blog over te maken. En dat doe ik dan nu ook.

Maar thuis bedacht ik dat het natuurlijk stom was dat ik er geen paar had meegenomen, of zelfs een hele serie. Heerlijk amusement voor koude winteravonden.

Tja, daar zit ik dan en kijk een beetje spijtig naar de foto. Nou ja, zonder die serie kan ik ook heel goed leven. Misschien heb ik de meeste afleveringen al een gezien. Maar toch, het knaagt een beetje.

Ik kan natuurlijk nog eens terug gaan. Maar ja, wie weet wat voor verleidingen er dan weer op de loer liggen….

Speciaal

Even snuffelen bij de kringloop op zoek naar een klein steelpannetje. Dat was snel gevonden, dus konden we naar huis.

Maar zo’n winkel met zoveel kleine dingetjes, daar staat altijd wel wat tussen dat om aandacht vraagt.

Leo vond twee leuke bekers. Het waren waarschijnlijk reclamebekers, maar wel leuk. En met alle boerenprotesten ook wel actueel.

We gebruiken ze nu voor de anijsmelk die we voor het naar bed gaan drinken.

Had ik ze echt nodig…? Nou nee, maar ze hebben al een plaatsje in de servieskast.

Net als de Marjolein Bastin koffiekopjes. Daarvan waren er een paar gesneuveld, nu is de set weer compleet.

Dat zoeken we op…

encyclopedie.jpgIn de kringloopwinkel waar ik laatst was lagen meerdere stapels zo als deze. Nauwelijks ingekeken, duur betaald van zuur verdiend geld. Een aankoop vaak gespreid over vele maanden. Maar dan had je ook wat. Alles kon je er in opzoeken, dus je was helemaal bij de tijd.
Helaas, de tijd heeft ons ingehaald. Wie kijkt er nu nog in zo boek, bladert er door op zoek naar kennis? Ja, bij een quiz misschien. Maar zelfs daar heeft de computer, onze huidige allesweter, een plek veroverd. Weet je nu iets niet, dan tik je maar een vraag in op computer, laptop of zelfs je telefoon en binnen een seconde of wat heb je antwoord.
Toch mis ik het wel een beetje. Zo’n groot boek inkijken, bladeren, iets vinden wat je helemaal niet zocht, de geur van het papier. En zo’n mooie rij in de boekenkast.
Voorbij… voorbij… voltooid verleden tijd!

K(l)eurig

Uit nieuwsgierigheid gingen we afgelopen zaterdag even kijken bij een onlangs geopende kringloopwinkel. Op steenworp afstand van de gemeentelijke kringloop staat sinds enkele maanden een loods met van alles te koop, tegen zeer acceptabele prijzen. We hebben niks nodig, integendeel willen zelfs een heleboel dingen wel kwijt. Dus zullen we hier ook wel een keertje langskomen om zaken te brengen.
Maar wat ons vooral opviel, was dat alles zo netjes gerangschikt stond. Soort bij soort, kleur bij kleur, bijna alles voorzien van een nette prijssticker. Wie niet veel te verteren heeft of behoefte heeft aan goedkoop glas- of serviesgoed kan hier uitstekend terecht.
En gewoon even snuffelen is ook prima, al jeuken dan mijn handen om iets te kopen. Maar nee, ik ben sterk alleen kijken….

Snuffelwinkel

Het zoeken naar leuke dingen om te doen in een vreemde stad, is een groot deel van onze voorpret. Je kunt natuurlijk gewoon alle toeristische evenementen afgaan, maar dat wordt toch al gauw een beetje te veel gesneden koek.
Leo had ergens gelezen dat in Hamburg een winkeltje bestond dat beslist het kleinste in zijn soort was en toch een enorme sortering had. In de wijk Ottensen, die op zich zelf al leuk is, vonden we inderdaad Hamburg kleinstes Kaufhaus. Het is niet groter dan een 4-kamer woning, maar staat propvol met allerhande kringloopspullen. Ondanks de krapte is alles goed gesorteerd en geprijsd en bij het rondkijken  ontdek je steeds iets anders. Meneer en mevrouw Behrmann kopen en verkopen hun spullen al sinds 1978. Wie van kringloop en bric-à-brac houdt, moet dus beslist eens naar de Bahrenfelderstrasse 207 in Hamburg.

 

Rommelmarkt

Afgelopen weekend hadden we een kraam gehuurd op een rommelmarkt. Ik had mijn kasten en kastjes eens grondig bekeken en er diverse  zaken uitgehaald. Met diverse dozen reden we zaterdag in alle vroegte naar Leiden, om daar tot de ontdekking te komen dat ik me vergist had en dat de rommelmarkt pas de volgende dag zou zijn. Nou ja, foutje helaas.

Zondag kwam de herkansing en weer reden we om kwart voor zeven weg. Nu was het parkeerterrein bij de markt wel vol en we konden nog maar net een plekje vinden. Het leek ons een heleboel, maar toen de dozen uitgepakt waren, bleek het toch stukken minder te zijn dan anderen hadden uitgestald. Al meteen kwamen diverse opkopers neuzen en nog voordat we goed geïnstalleerd waren had ik al wat verkocht.

Goed voorteken dus. Je ziet op zo’n markt allerlei types voorbij komen. Graag had ik een paar foto’s gemaakt, maar dat vond ik toch niet zo netjes. Bij vlagen werd het druk en stonden er diverse mensen voor onze kraam. We hadden ook een doosje met ansichtkaarten, die mijn schoonmoeder in de loop der tijd

 

had ontvangen en bewaard. Oude kinderkaarten, stadsgezichten van allerlei Nederlandse steden, met name van Rotterdam. Voor wie het verzamelt, viel er wat te zoeken. De prijs stond er ook bij. Voor 0,25 kreeg je één kaart, nam je er vijf, dan kostte het één euro. Een man kwam voorbij en keek eens tussen de kaarten. Op zijn gemak liep hij alle kaarten door en legde zo nu en dan iets opzij. Na een kwartier had hij vijf kaarten uitgezocht. Hoeveel kost het? Maar toen ik zei dat hij een euro moest betalen, legde hij de kaarten zonder meer terug en vertelde dat hij er nog over na moest denken (!).  Niet meer terug gezien. Een andere koper vroeg of het horloge dat ik voor één euro te koop had nieuw was? En een etuitje met naaigerei was voor 0,50 nog te duur voor een ander. Maar al met al werd onze kraam steeds leger. Niet alles werd verkocht, maar we hebben toch een leuk winstje gemaakt. En niet te vergeten, een leuke dag beleefd! En wat er aan spullen over is gebleven, staat nu bij de kringloopwinkel.

Opruimen

Hebben jullie dat nou ook? Dat je de opruimkriebels krijgt aan het begin van het jaar.
Ik ben helemaal niet van de goede voornemens, maar elk jaar in januari krijg ik zin in opruimen. Kasten leegmaken, dingen sorteren en overbodig spul weggeven of in de vuilnisbak stoppen.
Niet dat de kasten dan meteen leeg zijn, want ik krijg ook de neiging om weer eens wat nieuws te kopen. Zo liepen we afgelopen vrijdag bij IKEA, op zoek naar dekbedhoezen. Want die oude konden er echt niet meer mee door. En dat was beslist waar, want echtgenoot draaide zich vorige week om en scheurde finaal door de dekbedhoes.
Maar ja, de marketingafdeling van IKEA is superslim, dus brachten we niet alleen dekbedhoezen mee naar huis, maar ook kussens (die waren ook aan vervanging toe) Plus bijpassende hoeslakens bij de hoezen. En ook nog twee dozen glazen. In de gauwigheid maar vergeten dat we nog plenty glazen hadden.
Enfin, om een lang verhaal kort te maken. De hele zaterdag hebben we geruimd, oude dingen naar de kringloop en plaats gemaakt voor de nieuwe spullen.
Ligt dat nou aan de tijd van het jaar?