Tag Archives: kopen

Potten en pannen

Posted on by
Mei-blog-01 De economie zou niet zo groeien als iedereen dezelfde instelling had als ik. Ik ben nogal behoudend en zal niet zomaar, voor de lol, iets kopen als ik het niet nodig heb. Zo heb ik al heel lang dezelfde potten en pannen. Die kocht ik overigens niet zelf, maar heb ik geërfd van mijn zus. Mijn pannensetje ging naar de kringloop. Maar de Pyroflam pannen heb ik al vanaf het begin. En ik vind ze nog steeds heel prettig om in te koken. Ze kunnen in de vriezer, de oven, ook in de magnetron én in de vaatwas. En op tafel staand ze gezelliger dan een roestvrijstalen pan. Helaas is wel één van de deksels gesneuveld, dus moet ik daar maar eens naar op zoek.

Ik dacht dat het inmiddels verzamelobjecten zouden zijn, maar niets is minder waar.

Pyrex wordt nog steeds gemaakt en verkocht. En in bijna exact de zelfde vormen als ik destijds kocht. Nu vrijwel geheel wit, maar tijdloos en niet aan mode onderhevig. Een goede investering dus!

Gebakken lucht

Posted on by
12-koekjes Het verbaast me telkens weer hoe fabrikanten proberen ons van alles wijs te maken. Neem nou de wervende tekst voor dit product: “Deze limoen koekjes zijn erg onafhankelijk. Ze besluiten altijd op het laatste moment wat te doen en hoe vol op te leven. Ze zouden hard to get kunnen spelen, maar ze zijn te goed om te weerstaan.” Geen idee wat ik hiervan moet denken. Waar ze naar smaken of hoe ze er uit zien.

Wat krijg je dan: een klein kartonnen kokertje (formaat blikje Red Bull) met 125 gram koekjes. Bij ons te koop in de Appie voor € 4,99. Dat vond ik al behoorlijk aan de prijs, maar dezelfde verpakking is bij de Koffie- en theewinkel in Roermond via internet te bestellen voor € 6,95.

Ik geloof dat ik toch liever zelf bak!

 

 

Warenhuis

Posted on by

Wie had ooit kunnen denken dat Vroom & Dreesman eens zou kunnen ophouden te bestaan. Dat was toch een instituut. Daar kochten we vroeger van alles, daar aten we croquetten en gingen we met roltrap van beneden nar boven en weer terug.
Als kind kwam ik regelmatig in het kleinere filiaal op het Mathenesserplein in Rotterdam. Herinner me bakken met kleinwaren, een granieten vloer en een speciale geur, die ik niet thuis kon brengen.
Later werkte ik in het centrum en ging ik regelmatig in mijn lunchpauze eventjes shoppen bij V&D. Helaas, dat was eens en dat komt nooit meer terug 🙁

Het zou niet meer van deze tijd zijn, een warenhuis. We kopen nu liever en gemakkelijker via internet.V&D zou ook niet met zijn tijd meegegaan zijn. Maar misschien ligt de oorzaak wel heel ergens anders. Mismanagement, verkeerde inkoop of gewoon te veel winkels. Ik weet het niet, maar het is wel jammer dat zo’n bedrijf teloor gaat.

Maar in het buitenland zijn ze toch nog wel te vinden. Wie kent niet Liberty in Londen. Of Harrods, dat ik hier tijdens de kerstperiode fotografeerde.

Kijk ook eens bij Stuureenfoto, want deze week is het thema ook daar “warenhuizen”.

Rommelmarkt

Posted on by

Waar ook ter wereld, overal hebben mensen spullen die ze liever kwijt willen, maar waar anderen graag iets voor betalen. Dus vind je ook overal op de wereld rommelmarkten. En daar mogen wij graag op struinen. De leukste souvenirs, de gezelligste contacten kun je daar vinden. Vaak met handen en voeten, want ons Chinees of Vietnamees is niet erg geweldig. Maar met wat wijzen, tellen op je vingers en vooral veel lachen en knikken lukt het ons meestal wel iets te kopen.

Op deze markt in Beijing kocht ik een klein opiumflesje, in de vorm van een mannetje. Ik had het al eerder gezien, maar wilde nog verder kijken. Toen ik na een paar uur terug kwam, wist de verkoopster precies wat ik bedoelde en pakte het meteen tussen haar spullen uit.Nu staat het in onze hal en verwelkomt je bij binnenkomst.Niet alleen ik, maar ook Bettie is een rommelmarkt-freak. We hebben samen al diverse keren heerlijk tussen de 2e hands spullen gezocht. Vandaag start haar serie over rommelmarkten en ik doe daar dus graag aan mee.  

 

Bonnetjes

Posted on by
Bij de supermarkt ratelen ze een heel riedeltje af bij het betalen. Wilt u koopzegels, gratis bonnen, had u nog sstatiegeldbonnen, wilt u wuppies, guppies of wat voor beessies er op dat moment hot zijn?”” Tegenwoordig vraagt de kassière ook nog “wilt u de bon?” Ja natuurlijk wil ik de bon.Om te controleren of er geen fouten zijn gemaakt.

Laatst was er een verkeerde code ingetypt. Dat scheelde toch behoorlijk. Maar aan de hand van de bon kwam de chef van de zaak er al snel achter wat er fout was gegaan.

Ik vroeg laatst bij de grootgrutter waarom ze dat nou opeens vragen van die bonnen. En het antwoord was: “Omdat veel mensen die bon toch meteen weggooien. Zo besparen we papier en dat is beter voor het milieu.”

Nou ja, wel spullen verkopen, met irritante en overbodige verpakkingen en dan op die fluttige bonnetjes bezuinigen…