Paarden

Kwamen we in Newmarket (Groot Brittannië) in een paardenfile terecht, ook in Wenen vielen we met onze neus in de boter. Want er waren geen voorstellingen van de Spaanse Rijschool, maar al die mooie Lippizaner paarden hebben toch een beetje beweging nodig. En juist toen ze weer in keurige rijen werden teruggebracht, liepen wij daar en konden we zien hoe elke ruiter zijn paard op stal zette en verzorgde.

 

En in Wenen rijden natuurlijk ook tientallen koetsjes met mooie paarden. Dit meisje kon haar geluk niet op, dat ze even op de foto mocht met zo’n mooi dier.

In een rijtuigje

Of je nou Praag, Rome of Wenen neemt, overal kun je door de stad laten rijden in romantische koetsjes. We hebben dat wel eens gedaan, in Praag, en eigenlijk viel het ons een beetje tegen. Maar Wenen heeft zo’n speciaal sfeertje, daar hoort zo’n fiaker toch eigenlijk wel bij.

Dus vroeg vriendin Irene hoeveel zo’n ritje kostte. Veel te duur, vonden wij. Maar om dat zo maar te zeggen,  dat is toch een beetje gênant.Irene vertelde echter met een stalen gezicht dat “Wij straks met onze mannen zouden komen. Die waren nog even weg.”  De koetsier zei dat we naar Thomas konden vragen. Hij vertrouwde het zeker ook niet, want ik moest meteen aan de “ongelovige Thomas” denken. Ach, al te lang zal hij niet op nieuwe klanten hebben moeten wachten. De koetsjes reden de ganse dag af en aan.