Overdaad

Eigenlijk een beetje aansluitend op het blog van gisteren. Want wat zie je i deze tijd toch veel overdreven luxe voorbij komen. En het houdt niet op!

In mijn jeugd hadden we alleen zo rond kerst kaarsjes aan, nu worden er honderdduizenden waxinelichtjes en kaarsen per jaar verstookt. Wijn kwam zelden op tafel, nu halen we de flessen per doos en klinken we (bijna) alle dagen. Van champagne kon ik alleen maar dromen, dat was drinken voor prinsen en prinsessen. Nu liggen de flessen bij de buurt super.
En die glazen, van echt of nep kristal, zelf gekocht of zelf met zegels gespaard, zijn ook niet meer helemaal je dat. Die moet je oppimpen, net als de koekjes die je bakt. Met zilver, goud, groen, geel, oranje en groen. Hoe bonter hoe beter.Net als de prikkertjes in de hapjes. Een houten stokje kan echt niet meer, daar moet op z’n minst een zelfgemaakt fluttertje op.

Ik hou het deze kerst bij een eenvoudige tulband, met alleen poedersuiker als versiering. Die ga ik zo meteen eens – heerlijk op mijn gemak – bakken.

Kerststress

Deze Kerst waren er op sommige plaatsen winkels open, ook 1e kerstdag. Zodat je toch je dagelijkse portie inkoopgeluk kon scoren.
Ik had gedacht dat er nauwelijks mensen voor te vinden zouden zijn, maar het personeel stond in de rij.

Voornamelijk mensen die geen Kerst vierden, maar bijvoorbeeld weer wel met het Suikerfeest vrij willen zijn. En de bonus van 300% was ook mooi meegenomen. Prima geregeld dus.
Maar ik vraag me wel af, moet je nou uitgerekend op Kerst nog je dagelijkse boodschappen doen. Dat kun je toch plannen? En als je iets vergeten hebt, dan is er toch wel een alternatief te verzinnen, of te lenen bij de buren?