Slordig

Of nou vroeger alles beter was, is natuurlijk de vraag. Nou nee, hoor! Er was een hele hoop narigheid, armoede en vooral heel veel en hard werken.

Neem zou zoiets als boodschappen doen. De winkels waren weliswaar veel dichter bij huis, maar mijn moeder heeft heel wat afgesjouwd. Tassen met boodschappen, soms naar een winkel verder op omdat het daar misschien wel iets voordeliger was. En dan had ze een boodschappentas bij zich, waarin alle spullen werden gestopt.

Maar de mensen waren niet zo slordig als nu. Nu halen ze een karretje bij de supermarkt, stouwen het vol en rijden het dan naar hun huis.

Tot zover kan ik dat wel een beetje begrijpen.Zo is het veel gemakkelijker. Maar als dat karretje leeg is, breng het dan weer terug.

Nee hoor, ze laten het zo maar staan bij de ingang van de flat. Niet één, maar meerdere karretjes van diverse supermarkten.

Straks slopen kinderen zo’n karretje of komt het in de sloot terecht. Ach ja, ik kan me er aan ergeren. Maar het is vergeefse moeite.

Karretje

Daar staat ie dan, ver van huis, want het winkelcentrum waar Appie de grootgrutter zit, ligt aan de andere kant van de wijk. Dat is nog best een stuk lopen en dat lijkt me helemaal niet gemakkelijk met zo’n kar vol boodschappen.Maar goed, je hebt geen auto, geen fiets, geen boodschappentas op wieltjes, dus je besluit om die kar dan maar mee te nemen. Maar laat je die dan zomaar in het plantsoen staan? Ik zou denken, zet hem bij je huis en loop er de volgende keer weer mee terug. Of is dat een rare gedachte?