Verpakking

Zo nu en dan koop ik een KitKat. Er zijn verschillende soorten hier, maar in Japan kon je tig verschillende smaken kopen. Van gewoon tot heel exotisch. Het is daar dan ook heel populair. Maar omdat de verpakking van plastic is, krijgt het ook veel kritiek te verduren.

En daar is een oplossing voor gevonden, want de verpakking is nu van papier. Wie het wikkel er voorzichtig en zonder scheuren afhaalt, kan er een origami zwaantje mee maken. Of iets anders mee vouwen. En geloof me, binnen no time zul je die vouwsels wel ergens op Pinterest of Facebook tegenkomen.

Het is een super marketingstunt, want we hoeven alleen maar te wachten op iemand die 1000 gevouwen kraanvogels wil. Het bijgeloof is dat je met 1000 origami kraanvogels gezondheid kunt krijgen. Alleen vraag ik me af, hoe gezond word je van 100 KitKats snoepen….?

Poëzie van de natuur

De tentoonstellingen in het Sieboldhuis in Leiden zijn vaak van een bijzondere schoonheid. Ook nu is er tot 6 maart 2019 een prachtige collectie houtsneden, schilderingen en wat spaarzame foto’s.
Sieboldhuis-002Leo en ik genoten van de prachtige prenten met vogels en bloemen. Van een bijna breekbare schoonheid.
De tentoonstelling is zeer verfijnd en wij vinden het een aanrader.
Sieboldhuis-001Er mochten foto’s gemaakt worden, wat we ook gedaan hebben.
Maar op die beelden komt de ware schoonheid niet tot zijn recht en daarom staan er hier foto’s van de website van de tentoonstelling. Ook deze beelden zijn slechts een deel van de werkelijke houtsneden. Ik kan niet anders zeggen dan “ga zelf kijken” want ze zijn wonderschoon!

Herinnering…

Herinnering.jpg
De tijd kun je nooit meer terug halen, want wat gebeurd is, ligt achter ons. Maar soms is het toch fijn om eventjes terug te kijken. Naar de mooie herinneringen, de fijne tijd, de vele indrukken die we opdeden.
Dus kijk ik vandaag nog maar eens terug op onze reis naar Japan. Hier waren we in november 2014.
Kyoto, het Filosofenpad.
We liepen in een heerlijk herfstzonnetje, hadden alle tijd om te genieten.
En dat hebben we dan ook met volle teugen gedaan!
Mooie herinneringen, die nog steeds blij maken!

Herfstkleuren

Een reis naar Japan zit er niet meer in, maar er zijn natuurlijk hier ook gelegenheden om de schitterende herfstkleuren te zien. Wij gingen weer een keer naar Hasselt, om in de Japanse tuin aldaar van alle kleurschakeringen te genieten. Maar ja, ook daar heeft de droogte huis gehouden. De bomen waren soms al bijna kaal en verdord. Gelukkig speelde het weer wel mee, de zon scheen nog uitbundig.

Zomaar…

Bord

Lief bord hè?
Niet man/vrouw met kind, maar opa met kleinkind. Jonge mannen dragen geen hoed, ook niet in Japan. Want ik fotografeerde dit bord in Kobe, in de Chinese wijk.
Geen idee of daar meer opa’s en oma’s aan de wandel zijn met hun kleinkinderen. Ik vond het zomaar een lief bord.
In Nederland zou zo’n bord ook goed passen, want steeds vaker zie ik grootouders op pad met kleinkinderen. Of is het hier net iets té lief…..?

Nijntje

Ik geloof dat er geen Nederlander te vinden is, die de bedenker/tekenaar/schrjver van de Nijntje boeken niet kent. Elke kleuter roept meteen “Nijntje” bij het zien van zo’n lief klein figuurtje. Niet alleen hier, maar in vele landen over de hele wereld was Dick Bruna bekend en niet alleen met Nijntje. Want alles wat hij tekende was zo herkenbaar. Hij sprak een universele taal, die iedereen begrijpt en geen grenzen kent.
Zoals wij in Japan ontdekten, waar zijn boekjes en tekeningen en alle andere bijbehorende uitingen soms een heel prominente plaats in een winkel innamen. En dat streelde natuurlijk ons Nederlandse ego. Kijk hier, in Yokohama, waar wij als door een magneet getrokken werden naar deze schappen, met van verre herkenbare figuren.
We zullen Dick Bruna missen, want wat hij tekende leek wel heel eenvoudig, maar was onmiskenbaar alleen van hem.

Lekker?

In Japan zijn tradities heilig. Ambachten uit verre eeuwen worden er nog steeds in ere gehouden. Zoals Amezaiku, de kunst van lollies maken.
Maar de 26 jarige Shinri Tezuka maakt natuurlijk niet zomaar een lollie. Je zult er niet gauw een beetje onbedachtzaam aan likken. Want ze zijn allemaal uniek en met veel vakmanschap gemaakt. Je zet ze neer, bekijkt ze aandachtig, geniet er van en pronkt ermee. Misschien eet je ze wel helemaal niet op, maar stel je tentoon, onder een glazen stolp.
In 2013 opende Shinri zijn winkel “Ameshin, waar zijn kunstwerken verkocht worden voor 1000 tot 2000 yen en hij workshops organiseert voor hen die dit ook zouden willen leren.  Hij gebruikt alleen natuurlijke kleurstoffen, suiker en zetmeel. (Klik op een foto om te vergroten)

Dat is wel heel wat anders dan de lollies, die we hier voor enkele dubbeltjes kopen, toch?

Schone schijn

Wie in Japan uit eten gaat, hoeft zijn keus niet te laten bepalen door de gedrukte menukaart. Daar is meestal voor ons westerlingen geen touw aan vast te knopen. Nee, je kiest buiten al voor een gerecht wat er wel lekker uitziet. Dat staat in de etalage. Natuurlijk niet echt, het is van plastic, maar zo natuurgetrouw dat je er bijna meteen een hap van zou nemen.
Kijk hier hoe ze dit “nep-eten”maken:

 

Verzamelen

Waar laat je al je spullen als er geen zakken in je kleding zitten? Dat is niet mijn probleem, maar was de vraag in Japan, toen er nog heel veel kimono’s gedragen werden. Vrouwen stopten hun kleine spulletjes in de mouwen. Daar was ruimte genoeg voor. Maar mannen hadden meer en vaak grotere dingen bij zich. Die hingen hun spullen aan een koord dat door hun riem werd gehaald. En dat werd dan weer gesloten met een verschuifbare knoop, een netsuke. En omdat in Japan van bijna alles kunstwerkjes worden gemaakt, gebruikten ze dus men niet zomaar een blokje hout met een paar gaten. Nee, het waren vaak kleine maar prachtig gesneden ivoren of (hard)houten beeldjes. Niet veel groter dan een lucifersdoosje, vaak veel kleiner, maar zo gedetailleerd.
Ik heb al vaak zo’n mooie netsuke gezien op een antiekmarkt, maar nooit gekocht. Omdat ze meestal ver boven mijn budget zijn.
Maar nu heb ik dan toch een kleine en mooie verzameling. Okay, niet in het echt, maar via Pinterest. En ik laat jullie even meegenieten 😉 (Dubbelklik op een foto om te vergroten)

Brood

Uitgekeken op ons gewone witte-, tijger- of volkorenbrood? Ren dan naar de winkel, koop een pak bloem, gist en melk en nog een stuk of wat wat andere ingrediënten en ga aan de slag. Maak eens een luipaard- of watermeloenbrood, of brood met een afbeelding van een kikker, kat, Snoopy of met een mooie klok. Voor de broodnodige variatie, zal ik maar zeggen 😉
Ben je wel tevreden met wat wij hier kopen kunnen, dan kun je natuurlijk gewoon ook kijken naar deze Japanse dame die al die vreemde broden bakt. Maar ja, in Japan houden ze van buitenissige hapjes 😉 😉 😉