Schaamte

Emie blogde afgelopen zaterdag over de schaamte die ze had. Voor een etentje kocht ze diverse spullen uit het buitenland, terwijl er ook een Nederlands alternatief gekozen had kunnen worden. Ik denk niet dat de schaamte terecht is.

Want had ze gekozen voor een toetje met peertjes in plaats van vijgen, wat zou er dan met die vijgen gebeurd zijn? Had iemand anders ze gekocht, of bleven ze in de winkel liggen? En waren ze inmiddels beschimmeld en niet meer voor consumptie geschikt? Kostbaar voedsel weggooien is ook niet al te best.

Ik begrijp heel goed dat we ons, in het kader van het milieu, wel eens achter de oren krabben en bewust kijken naar wat we kopen en kiezen. Maar het blijft een spagaat waarin we zitten. Want welke keuze we ook maken, goed is het nooit. Er is altijd wel iets waardoor we ons voor die keuze kunnen/moeten schamen. Geen enkel product is nog “onbesmet”. Te vet, te zoet, te zout, te veel bewerkt, te vaak bespoten, te milieu onvriendelijk. En is het dat niet, dan komt het wel ingevlogen vanuit een te ver land, van een mensonterend regime of gemaakt door slecht betaalde en ondervoede kinderen.

Zo langzamerhand krijg ik neiging om al die criticasters de mond te snoeren en ze te vragen of ze zelf hun sokken van geitenharen wol breien, alleen nog op Nederlandse bodem verbouwd voedsel eten en zich per vliegende Hollander voortbewegen.

Ik zou zeggen, kies wat je lekker vindt. Niks mis met gerechten van eigen bodem, maar zo nu en dan iets van ver gehaald, is ook wel lekker.
Dat mag heus nog wel, verandering van spijs maakt rauwe bonen zoet 😉