Toch mooi

Ik was met schoondochter in de Hermitage in Amsterdam om de tentoonstelling van de Russische juwelen te bekijken. Daar zal ik later nog over schrijven.

Na afloop liepen we nog wat rond en kwamen we terecht bij het Amsterdams panorama. Dat werd afgesloten met de opmerking dat we naar het raam moesten lopen en, als de gordijnen waren opgetrokken, we konden genieten van het mooiste uitzicht van Amsterdam. Het regende die dag pijpenstelen, maar zelfs met regen is het uitzicht inderdaad prachtig. Of het ook het mooiste is, laat ik in het midden.Daar wil ik geen oordeel over geven….

Niet de enigen….

Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat ik nog nooit in het Rijksmuseum geweest ben. Nu is het weer helemaal gerestaureerd en dus…. Maar waarom we nou juist deze week daar naar toe wilden, weet ik niet meer. In ieder geval hielden we geen rekening met al die andere mensen, die ook het zelfde plan hadden.Meteen al toen we uit de trein stapten, realiseerden we ons dat dit nou net niét een uitgelezen dag was. Dringen in de tram en bij het museum stond me een rij…. We zijn nog achteraan aangesloten, hebben even gewacht, maar toen werd ons duidelijk dat we beslist een andere dag moeten kiezen.  

Maar goed, een dagje Amsterdam is geen straf. We liepen heel op ons gemak kriskras over de grachten en gingen uiteindelijk naar de Hermitage, waar een prachtige tentoonstelling is ingericht over Tsaar Peter de Grote.
’s Avonds nog lekker op een terrasje wat gedronken en op de Zeedijk heerlijk Chinees gegeten.