Haiku’s

Snuffelend op de boekenmarkt kwam ik een klein boekje tegen met allemaal Nederlandse haiku’s.

Deze van Yka Flijlink-Stienstra vond ik zo leuk:

Onverwacht bezoek –
bij het begroeten zegt hij:
“Oma, dit is Loes”

Mijn tiener-kleinzoon
pukkels, een beugel
en een vast vriendinnetje.

Soms, zomaar ineens
– ha oma – krijg ik een kus
en weg is hij weer.

Mijn kleinkind van zes
met haar wisselgebitje
lacht zondr gêne.

Voor het eerst in de trein
spreekt ze haar knuffelkonijn
geruststellend toe.

Ze kijkt me aan, zegt,
“Jammer oma, een gezicht
kan je niet strijken.”

Uiteraard heb ik gezocht of ik Yka kon traceren op internet. Er is inderdaad iets van haar gepubliceerd. Ik vrees echter dat ze inmiddels is overleden, omdat haar commentaar vermeldde dat ze “een oma van 80” was en dat was voor 1997. Maar haar haiku’s blijven onveranderd mooi!