Ik heb het niet zo op selfies en nu al helemaal niet. Want ik ben even niet om aan te zien. Donderdagmorgen, net toen ik wilde gaan wandelen, ben ik gevallen. Boem, met mijn neus op het asfalt. Nee, gelukkig, er was niks gebroken en ik kon meteen weer terug naar huis lopen. Maar ik ben wel geschrokken en mijn neus zag er even niet zo mooi uit. Hij werd dik, gloeide, en is inmiddels bont en blauw, met uitlopers onder mijn beide ogen. Bij de super ontlokte het al iemand de vraag “wie heeft er gewonnen?” terwijl daarbij Leo schaapachtig werd aangekeken. En ook anderen suggereren flauwtjes dat hij misschien…? Maar nee, ik struikelde over de hond van onze buurman. Ik stond even met hem te praten en wilde daarna verder lopen. Maar ik had helaas niet gezien dat zijn hond me voor de voeten liep. Voortaan dus eerst maar even kijken waar ik loop…!
Tag Archives: geluk en ongeluk
Bijgeloof