Omdat ik nog steeds niet in de stemming ben voor al te bloederige of bloedstollende scenes, zocht ik een boek, dat niet al te realistische details zou beschrijven, maar toch spannend, vlot geschreven maar wel heerlijk relaxed zou zijn. En dit boek voldeed aan mijn eisen.
Pierre Martin, de schrijver verschuilt zich achter een pseudoniem, maar heeft al diverse boeken op zijn eigen naam gepubliceerd.
Isabelle Bonnet is op weg naar het dorp in de Provence waar zij is geboren. Ze is er na de dood van haar ouders, toen ze zelf acht jaar was, nooit meer terug geweest. Maar nu wil ze toch eens kijken hoe het daar was. Is het echt zo’n ingeslapen plekje. Dat zou mooi zijn, want rust is vooral het doel van haar reis.
Na een heel traumatische ervaring moet ze vooral bijkomen. Weer haar leven op de rails krijgen en aan haar revalidatie werken. En toch ook eens uitzoeken hoe het zat met dat ongeluk waarbij haar ouders omkwamen….
Maar dan blijkt dat het dorp helemaal niet zo ingeslapen is. Het bruist van het leven en…. er is een geheimzinnige moord gepleegd. In een huis wordt een dode vrouw gevonden. Maar woonde zij daar wel? En welke relatie had zij met de bewoner, die op dat moment nergens meer te vinden is?
Allemaal ingrediënten voor een leuke en gezellige thriller. Want hoewel er dus gemoord wordt en een portie geweld soms niet wordt geschuwd, is het vooral een zonnig verhaal met de nodige spanning.
Fijn vakantieboek, voor lekker lezen onder de parasol. Glaasje witte wijn, zoutje, hapje…. Bijna als in de Provence… 😉
Nee, het is beslist niet de mooiste foto van de Notre Dame in Parijs. Maar hier was de kerk nog helemaal ongeschonden. Stond ze nog te pronken op het Ile de la Cité. Diverse keren was ik er. Met een beetje geluk kon ik er naar binnen. En hoewel ik niet religieus ben, werd ik altijd overweldigd door de pracht en de praal.
