Overal om me heen zie ik een beetje moedeloosheid. Helaas, zelf ontkom ik er soms ook niet aan 🙁
Daarom vandaag een wel heel optimistische gedachte.
Niet zelf bedacht, maar eerlijk gejat van Facebook 😉
Niks klein fotootje, groot, liefst zelfs nog groter.
Laten we toch vooral optimistisch blijven
Ja, zo kan het natuurlijk ook. Geen sierbloemen zaaien, maar nuttige gewassen telen vlak onder je eigen raam. En als je dan van vakantie thuis komt ontdekken dat je binnenkort weer een recept met courgette moet verzinnen. Deze foto mocht ik van Michiel van Zuijlen gebruiken. Hij zaaide namelijk courgette in zijn geveltuintje. Niet verwonderlijk, want hij bedenkt regelmatig heerlijke vegetarische recepten en publiceert die op FB in “Smakelijke druppels op een gloeiende plaat”.
Ik ben benieuwd wat hij van deze courgette in spé gaat maken. Misschien wel een recept uit zijn kookboek, dat binnenkort verschijnt. Ik blijf het op de voet volgen…
 |
Een tijdje geleden stond er op Facebook een berichtje. Iemand had dit soort schoenen en wilde ze weggeven. Had ik maar een kopie van dat bericht gemaakt, want later kon ik het niet meer terugvinden. En het was zo grappig. De dame in kwestie had de schoenen gekocht omdat ze ging solliciteren bij een nautisch bedrijf. Het leek haar wel heel toepasselijk. Jammer genoeg kreeg ze de baan niet. En bleken die schoenen ook nog niet de juist maat voor haar te zijn, net ietsjes te krap. |
Maar weggooien vond ze zonde, want er zou beslist wel iemand zijn die deze schoenen zou passen.
Ik vond die schoenen zo schattig, maar ja totaal niet meer geschikt voor mijzelf. Trouwens ook de maat was veel te klein. Maar ja, dit zijn toch schoenen om verliefd op te worden?
Als ik weet dat iemand jarig is, dan stuur ik meestal een (zelfgemaakte) kaart. Dat is dubbel plezier, want ik vind het maken van de kaarten erg leuk en meestal is de ontvanger er ook blij mee.
Het kan zijn dat je op Facebook ook attent wordt gemaakt op de verjaardag. En dan feliciteer ik de jarige ook nog maar eens op FB. Dubbel op dus.
De laatste tijd echter zie ik op FB steeds vaker hele ritsen van al dan niet lollige e-cards, die aan de jarige worden geadresseerd. Waarvoor de jarige dan weer bedankt op FB. En dat is dan nog niet alles. Want de dag na de verjaardag is er op FB de mogelijkheid om door een grappige neptaart alle felicitaties nog eens langs te laten komen, iedereen nogmaals te bedanken en de taart op vrolijke wijze te laten ontploffen.
En dat vind ik toch zo overdreven. Voor mij is dat één aspect van de grote overdaad die onze tijd tekent.
“Sociale” media zijn eigenlijk helemaal niet sociaal. Ik erger me aan al dat schelden op Facebook, Twitter en weet waar nog meer.
Natuurlijk was het “een beetje dom” van Yuri van Gelder om gezellig op stap te gaan in Rio de Janeiro. Hij had beter kunnen weten. Maar ja, het is ook maar een mens, toch…..?
Maar als je de reacties leest, dan vraag ik me af “wie zijn al die mensen?” Zijn die nou allemaal zo volmaakt, rijden die nooit een scheve schaats of piesen ze nooit een keertje buiten de pot? En die bobo’s, die zich laten fêteren in het Holland Heineken House. Wat doen die daar, zitten die allemaal aan het Sourcy bronwater of de 0% Amstel Radler citroen? Nou, dat geloof ik niet.
Ik vind het jammer voor Yuri, had hem een mooie podiumplaats gegund. Nou zijn de kansen verkeken!
Vanuit mijn achtertuin valt er niet veel wolkenlucht te fotograferen. Maar woon je in een flat hier in Ommoord, zoals wandelmaatje Marlene, dan komen de prachtigste luchten voorbij. Ze heeft er oog voor, want regelmatig komen haar foto’s voorbij bij het weerbericht van RTV Rijnmond. En nu dus ook een keer bij mij 😉
Foto: Marlene Zeggelink-Sickert
😉 😉 😉
Sinds ik weer regelmatig op Facebook rond struin, valt me op hoe vreemd de reacties van mensen kunnen zijn. Dat ligt meestal niet aan de mensen, maar aan Facebook. Want zeg nou zelf, kun je met goed fatsoen een “vind ik leuk” plaatsen bij foto van een neefje dat net van de tandarts komt en nog ontdaan is van de behandeling, die behoorlijk pijnlijk was. Of de foto van een verre kennis, die gemaakt is door echtgenoot? Ze heeft een nare operatie ondergaan en is nog maar net bij uit de narcose. Zet je daar dan “like” bij?
Ik doe dat niet. Liever geen reactie, dan zo’n stompzinnig opgestoken duim.
 |
Facebook is best leuk, al vind ik dat je er ook weer niet te veel op moet zetten. En wat ik er vooral op tegen heb, is dat het zo ongenuanceerd is. Want wat doe je nu, als iemand er een foto opzet van zijn vrouw in het ziekenhuis? Daar ligt ze, bleekjes om de neus, net een beetje aanspreekbaar na de narcose. Like je dan, zodat “vind ik leuk” er onder komt te staan…? |
Ik ben er gewoon nog een beetje onhandig mee. Soms weet ik niet precies wie nou een bericht geplaatst heeft. Was het helemaal niet de vriend die ken, maar een kennis van de zus van de vriend. Vage toestand dus.
Het is me overkomen dat ik impulsief reageerde en me helemaal niet realiseerde dat ook hier “de toon de muziek maakt”. Want sommige zinnen kunnen heel verkeerd uitgelegd worden, als je de klemtoon net effetjes anders legt. Wat je positief bedoelde, komt dan snoeihard en tamelijk bot binnen.
Daarom houd ik me voortaan maar een beetje op de vlakte.
| Gisterenavond vierden wij de 90ste verjaardag van onze tante Luus met een etentje. Bijna de hele familie zat rond de tafel, maar we misten er één. Die kon er niet bij zijn, omdat ze in Cambodja zit.Maar geen nood, moderne communicatie bracht uitkomst. Via het mobieltje van haar zus werd een Skype-verbinding gemaakt. Alsof ze maar enkele kilometers weg was, in plaats van vele duizenden, begroette tante Luus haar kleindochter en sprak met haar. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. 90 Jaar en dan zo heerlijk bij de tijd!! |  |
