Ouderwets

Hoewel we heel vaak vegetarisch eten, had ik vorige week ineens ontzettende zin in een lekkere stoofschotel. Misschien kwam het door het akelige weer? Maar de Allerhande lag binnen handbereik en misschien ben ik toch iets te veel beïnvloedbaar door mooie foto’s en wervende praatjes 😉

In ieder geval zat tussen mijn boodschappen een flink stuk vlees. En geurde de keuken binnen no time verrukkelijk naar roomboter, rode wijn, uien. Het was echt een flinke pan vol. En toen ik daarbij ook nog eens een “gratin dauphinois” maakte, konden we aan een heerlijke dis.

Natuurlijk eten we met z’n tweeën alles niet in één keer op. Dus kon ik wat doosjes met stoofvlees in de vriezer schuiven. Een voorraadje is tenslotte ook wel handig.

Wat is dat…?

Wat ligt er nu toch in mijn keukenzeef? Het lijkt wel kaviaar…;-)

Dat is het niet. Het zijn linzen, kaviaar- of Belugalinzen. Ik wist wel van het bestaan, maar had ze hier nog nooit gezien. Ik vond ze vorig jaar op Zakynthos en nam een zak mee in mijn koffer.

En toen ik een recept op You Tube vond, moest ik ze natuurlijk een keer proberen. En waren ze lekker? Nou en of.

Ik volgde het hele recept op de voet. Dan wordt alles in de pan gitzwart, ook de oranje wortel. Dus zal ik een volgend keer wat van het groentenmengsel achterhouden en later op de borden strooien. Ook voegde ik op het laatst -zoals ik in een ander recept las- nog wat stukjes blauwe kaas (Stilton) en tomaatjes toe. Maar pittige (geiten)kaas kan ook. Een vers gebakken broodje er bij. Heerlijk.

Ik heb nog wel wat linzen over, maar als ze op zijn ga ik hier zoeken voor nieuwe voorraad. Leo had al uitgezocht dat ze bij Ekoplaza te koop zijn. Dat zal dus niet zo’n probleem zijn.

Overdaad

Ja, ja, ik weet het. Ik heb er al vaker over geschreven. Maar het irriteert me telkens weer. De ongebreidelde overdaad in onze winkels.

Ik heb niks tegen keuzes. Het hoeft echt niet allemaal sober en grijsgrauw. Ik kan met plezier kijken naar een gevarieerd schap en kiezen welke jam of hagelslag ik nou weer eens op brood zal doen.

Maar een aantal maanden geleden viel me bij de grootsuper op (en dat zal bij andere supers niet anders zijn!) dat er wel erg veel soorten pindakaas in het schap stonden. Zo iets eenvoudigs als pindakaas, wat zouden ze allemaal aanbieden? En omdat ik een tel-tik heb, telde ik de verschillende soorten. Ik kwam toen op 24 soorten pindakaas. Met stukjes noot, met grote stukjes noot, naturel, met suiker, zout, chocola en dat dan van diverse merken. Keus te over mevrouw! Maar ik neem toch altijd maar dat ene merk. Geheel naturel, zonder poespas, suiker, en zonder palmolie.

Vorige week – ik vermoedde het al – stonden er nog eens wat meer soorten bij. Nieuw merk op de markt en ja, dus te koop bij de grootgrutter. Inmiddels kan ik het aantal verschillende soorten niet meer tellen, maar dik over de 30 variaties staan er hier in het schap.

En dat is dan alleen nog maar pindakaas. Twee stappen verder staan de potten chocopasta, met amandel, met hazelnoot, met……..

Ach lieve meneer AH, mag het asjeblieft een beetje minder….?

Recept

Koken doe ik graag. Ik heb dan ook heel wat kookboeken (gehad) en snuffel graag op Google naar nieuwe recepten. Maar het gekke is dat ik zelden een recept helemaal volg. Ik weet niet wat dat is, maar iets, ook al is het maar één ingrediënt, moet ik veranderen. Het liefst kook ik dan ook voor de vuist weg. Dan kijk ik in de koelkast wat er ligt, nodig op moet of lekker bij elkaar smaakt. En er ligt altijd wel wat in die groentenla.

Vorige week lag er courgette, bleekselderij, puntpaprika en bosuitjes voor het grijpen. En ik had ook nog een stukje Halloumi met chili. Dat is kaas uit Cyprus, die je heerlijk goudbruin kunt bakken. Soms is het te koop bij Lidl en omdat je het lang kunt bewaren, koop ik dan wat pakjes.
Uien en knoflook zijn altijd in voorraad. En oh ja, dat restje crème fraiche moest ook op. Dit werd het uiteindelijk:

Cypriotische macaroni
voor 2 personen
1 flinke ui, gesnipperd
2 tenen knoflook, gesnipperd
1 puntpaprika, in stukjes gesneden
3-4 stengels bleekselderij, in kleine boogjes
1 courgette in blokjes
2-3 tomaten, in stukjes
2-3 lenteuitjes, gesneden
1-1,5 eetlepel crème fraiche
(olijf)olie
oregano, peper en zout naar smaak
150 gram. Halloumi (met chili)
150 gram elleboog macaroni

Snijd de Haloumi in plakken van ongeveer 1 cm. Droog de kaas goed en bak ze in de hete olie tot de plakken goudbruin zijn. Schep de kaas op een bord en laat het afkoelen. Snij het dan in kleinere blokjes.
Fruit de ui in de resterende olie tot die goed glazig is.Doe de knoflook erbij en laat ook even mee fruiten.
Voeg dan paprika, bleekselderij, tomaten en lente ui toe. Bestrooi met wat oregano en peper en zout naar smaak. Laat even goed bakken.
Voeg de courgette toe en laat alles nog ongeveer 10 minuten smoren.
Snij de kaas in kleinere blokjes en meng die met de crème fraiche door de saus.
Kook ondertussen de macaroni gaar en giet deze af. Doe de macaroni in de pan met saus en roer alles goed door.
Serveer, eventueel bestrooid met wat fijn geknipte peterselie.

EET SMAKELIJK!!







Elk jaar weer

Ik wil het geen traditie noemen, meer een vervelend verschijnsel. Want vaste prik, in januari moeten we allemaal weer op dieet. Kijk maar, het wordt van de weekbladen af geschreeuwd.

En allemaal hebben ze een wonderlijk methode om dat wat er in vele weken is aan gesmuld, in een paar dagen vasten weer af te krijgen. En natuurlijk vergezeld van gezondheidswinsten waar je nauwelijks in kunt geloven.

Ik zie het aan en moet er eigenlijk om lachen. Niet dat ik begiftigd ben met een feeëntaille. Nee, zeker niet. Maar in de laatste maanden van het jaar bezie ik de schappen in de supers met wantrouwen.

Ik koop alle zoete en vette troep gewoon niet en kom dus ook niet in de verleiding om te snoepen.

Zo blijf ik redelijk op gewicht en kan ik ook de rest van het jaar zo nu en dan iets lekkers nemen.

Theeleuten…

Dat Engelsen echte theedrinkers zijn, dat is natuurlijk bekend. In een supermarkt vond je dan ook enorme uitstallingen van allerlei soorten thee. Maar eigenlijk niet eens zo veel speciale smaakjes, zoals bij ons. Wel een hele sortering “breakfast tea”.

Het is voordeliger je thee in bulk te kopen, dus staan er ook enorme zakken met theezakjes. Die moeten dagelijks met miljoenen gebruikt worden. Je kunt wel een weekje of wat vooruit met deze verpakking waarin 480 zakjes zitten. Want je hoeft het natuurlijk niet alleen bij het ontbijt te drinken. Het kan de hele dag door….!

En wat je er ook mee kan? Dat las ik deze week in een stukje over koningin Elisabeth. Zij had de doopjurken van haar kleinkinderen laten kleuren met, juist!, deze Yorkshire tea. Zij drinkt dus deze thee niet alleen bij haar koninklijk ontbijt.

Kruiden

Bron: Google foto’s

Omdat ik niet te veel zout wil eten, koop ik nooit kant en klare kruidenmixen. Ik maak het liever zelf en doe dat dan ook wanneer ik met een recept bezig ben. Dan is het mengsel natuurlijk niet altijd gelijk, maar hangt het er een beetje vanaf waar ik zin in heb.

Niet iedereen zal het zo doen. Als een smaak je goed bevalt, kun je natuurlijk ook een potje met je eigen kruidenmix vullen. Hier staan er een heleboel bij elkaar. En voor de wat exotischer kruidenmengsels kun je hier terecht.

Een leuk potje met een geurig mengsel en een leuk zelfgemaakt etiket is ook nog eens een gezellig cadeautje.

Naar de markt…

Vorige week wilde ik een stukje lopen en Leo ging mee. En hij wilde nu eens niet langs de Rotte maar even naar de stad, naar de markt.

Of zoals ze in Rotterdam zeggen: “Effe naar de mart”. Goed voor altijd wel een leuk plaatje, een tas vol met groenten en fruit en soms ook nog een plant. Of een paar lapjes stof om een bloesje van te maken. Maar vaak ook gewoon een loopje over het leukste stuk van de stad. Want op de markt kom je van alles tegen. Je hoort er verschillende talen, ziet er mensen van allerlei pluimag en het geurt (of stinkt) je overal tegemoet. En met een beetje geluk is er wel een marktkoopman die iets leuks roept.

Wij gingen voor olijven, maar onderweg raakten onze tas vol met kersen, granaatappels en paprika. We zouden die olijven bijna nog vergeten zijn. Maar gelukkig vonden we bijna aan het eind een gezellige kraam, vol met noten, zuidvruchten en ja, dus ook olijven. Missie geslaagd.

Harinkje

Tsjonge, wat stond die man daar smakelijk een harinkje te happen. Hij en zijn vrouw hadden even in de rij moeten staan, want het was druk op de markt. Maar toen stapten ze opzij. Mevrouw had een broodje en hapte dat keurig weg.

Meneer had geen broodje, alleen Haring, die hij vakkundig door de uitjes haalde. Toen… hoofd achterover en daar gleed de haring soepel richting keelgat.

Net toen hij zijn tweede haring wilde verorberen, vroeg ik hem of hij op de foto wilde. Hij knikte. Ik had mijn telefoon al gereed. Daar gleed haring nummer twee zijn mond in. Hij glom van genoegen. Toen hij weg liep, maakte hij het gebaar van “Hmmm, heerlijk! Wij kregen er ook honger van.

Verspilling….!

Verspilling.jpgIn Rotterdam werd op 5 mei een Bevrijdingsfestival gehouden. Dat is al enkele jaren zo, maar wij waren er nooit heen. Ook dit keer lieten wij het aan ons voorbij gaan. Maar heel veel mensen trotseerden het slechte weer en gingen er wel heen. En omdat je van al die muziek en feestelijkheden honger kan krijgen, hadden sommigen wat te eten en te drinken bij zich. Maar wat gebeurde? Bij de entree werden die etenswaren afgenomen en in de kliko gestort. Het is een gratis festival en dan moet op de een of andere manier wel gezorgd worden voor inkomsten. Dus stonden er diverse tentjes met (behoorlijk prijzige) etenswaren. Het schoot diverse mensen in het verkeerde keelgat. Want aan de ene kant propageren om vooral geen eten te verspillen, maar aan de andere kant eten weg mieteren omdat er geld verdiend moet worden, is toch te gek voor woorden.