Geld

Vorige week kwam ik al zappend langs het programma “Een dubbeltje op z’n kant”, waarin mensen met torenhoge schulden geholpen worden hun financiën weer in orde te brengen. Ik heb er met stijgende verbazing naar gekeken.
Want dat je in een rottige situatie kunt belanden, kan ik me wel voorstellen. Maar als je weet dat er bijna onoplosbare schulden bestaan en als je dan toch vrolijk allerlei dingen blijft kopen, daar kan ik me daar geen voorstelling van maken.
Misschien ben ik wel heel ouderwets. Want als je geen geld hebt, dan kun je ook niet kopen. Dat je boodschappen doet en eten en drinken haalt, is natuurlijk vanzelfsprekend. Maar geld, veel geld, uitgeven aan luchtjes, sieraden, weer nieuwe kleertjes voor de kinderen, allerlei opschik voor in huis.  Ik kon het maar niet begrijpen.
Wat me ook zo bevreemdde, was dat de man in kwestie totaal geen idee had wat er onder zijn ogen afspeelde. Hij keek blijkbaar nooit naar de afschriften, dat was niet zijn taak. Dat mevrouw er een rommeltje van maakte, nou ja….
Gelukkig had Annemarie van Gaal de zaak wel goed door en is er uiteindelijk een goed plan gekomen en worden inmiddels de schulden wel afgelost. Dat is natuurlijk ook de insteek van het programma.