Vandaag

Foto gemaakt in Onderduikmuseum te Aalten
Een vereenvoudigde versie van de Universele Rechten van de Mens (klik voor PDF-doc.)

We wisten het wel, maar toch….

Maar nu is het dan de dag waarop een groot aantal mensen, die een persoonlijke keus hebben gemaakt, voor gesloten deuren komen te staan. Ook Leo en ik behoren daartoe.

Ik zal jullie niet vermoeien met onze argumenten. Wel zou ik het prettig vinden als iedereen even verder leest.

Want ik vraag me nog steeds af WAAROM? Welke misdaad hebben wij begaan?

Hebben wij
* een moord begaan? Nee, we slaan nog geen vlieg dood.
* de belasting ontdoken? Ook niet, we betalen netjes elk jaar onze aanslag!
* hebben we ons dronken in het verkeer begeven? Absoluut niet!
* hebben we soms ergens brand gesticht? Geen denken aan!
* hebben we de koning ten diepste beledigd? Welnee!

Wat hebben we dan wel gedaan?
We hebben NEE gezegd tegen een experimentele vaccinatie (bron: RIVM), die NIET verplicht is! Die keus is de overheid onwelgevallig en maakt ons tot paria’s.

Het is onze keus, ons eigen lichaam.
Een ieder die zich wel heeft laten vaccineren, heeft daar zijn eigen redenen voor.

Hoe dan ook, we gaan er toch, op onze manier, het beste van maken!

Vrijheid

Vorig jaar schreef ik een nogal somber bericht over onze vrijheid. En jammergenoeg ben ik ook vandaag nog steeds niet zo vrolijk.

We hebben een jaar van beperkingen gehad. Dat Corona bestaat, is buiten kijf. Dat we, met elkaar, moeten proberen het “eronder” te krijgen is niet meer dan logisch. Ik heb dan ook voor sommige maatregelen heus wel begrip. Maar die tijdelijke maatregelen worden alsmaar en met steeds andere argumenten verlengd.

Er zijn inmiddels een paar versoepelingen. We mogen weer op een terrasje wat drinken. Van 12.00 tot 18.00 uur, en als je je naam opgeeft en verklaart dat je “gezond” bent. En dan mag je met nog 1 andere persoon op 1,5 meter afstand aan een tafeltje gaan zitten.

Wie straks naar een theater, museum of de dierentuin wil, loopt de kans dat hij/zij getest moet worden. Testen is al aan de orde van de dag op scholen. De “testwet” moet nog door 1e en 2e kamer, maar dan is er geen ontkomen meer aan. Die wet wordt overigens met een enorme snelheid doorgedrukt, terwijl andere wetten soms jaren, zelfs tientallen jaren op de plank blijven liggen.

Zo rollen we zachtjesaan in een samenleving waarin je te pas en te onpas een stokje in je neus dreigt te krijgen. En dan al dat geld dat hiervoor wordt besteed (925.000.000,00 euro!). Ik weet wel betere bestemmingen!

Helaas kan ik niet anders constateren dan dat onze vrijheid nog altijd ernstig in gevaar is.

Triest

Ach, wat gezellig had het kunnen zijn, toen we afgelopen zondag een stukje gingen wandelen in Rotterdam. Pittig winterweer, zon, stralend blauwe lucht. Een geur van lente woei in onze neuzen.

Hoe graag hadden we nu, onze voeten verstopt onder een fleece dekentje, een warme chocomel gedronken, vergezeld van een fikse punt appeltaart. Maar niks van dat al. Alle gezellige tentjes dicht, geen terras, geen broodjeszaak, geen taart, geen warme chocomel, niks, nada.

In arren moede zochten we een bankje om onze boterhammetjes op te eten. En, hoe kan het anders, ging ons gesprek over de teloorgang van de horeca.

En het zal nog wel een tijdje duren. Ik begin er nou toch echt een beetje moedeloos van te worden.

Nieuwe stijl

Bron: Pinterest

2020 was het jaar waarin ineens alles anders moest. En het is zelfs nog steeds heel actueel.

Geen zoenen, geen knuffels, geen vergaderingen, geen bezoek, geen…. nou ja, kortweg alles is anders.

Het zal dan ook wel een heel andere kerst dan anders worden.

Maar de opa van Loesje laat zich niet uit het veld slaan. Je krijgt je glaasje thuis bezorgd, maar wel goed opletten en meteen naar de deur. Anders vervliegt het ;-(

Cijfers

De afgelopen tijd hebben we alsmaar enorme bakken cijfers over ons gekregen. Hoeveel testen, besmettingen, doden of bezette ziekenhuisbedden dan wel IC-plekken vlogen over de schermen van onze pc’s, laptops en telefoons. Het duizelde me soms en ik heb me verbaasd over het gemak waarmee die cijfers gepresenteerd werden. Op zichzelf staand, zelden in samenhang met andere cijfers of vergelijkingen met andere perioden.

Bron: Google

Nu vliegen de cijfers ons opnieuw om de oren. Want er komen vaccins op de markt. De wereld wacht met smart, want dan kunnen we terug naar “het oude normaal”.

Van het ene vaccin wordt gezegd dat het ruim 90% effectiviteit heeft; het andere -revolutionair gemaakte- vaccin zou zelfs 94,5% effectief zijn. Dat is getest. Dus je hoeft je geen zorgen te maken?

Eh…. op hoeveel mensen is dat dan getest? Op circa 30.000 personen, waarvan er 15.000 een placebo kregen. Uitgaand van een wereldbevolking van 7.500.000.000 mensen, is er dus getest op 0,0002% van de mensheid.

Ja, ik begrijp het wel, dat percentage van 4 cijfers achter de komma oogt niet zo. Maar een eerlijke en transparante berichtgeving vind ik het niet.

Dus dan wacht ik nog even voor die prik mijn lijf in gaat…..
Eerst maar eens bekijken hoe het zich ontwikkelt…

Lachen

Bron: Pinterest

Corona, regen en winderig herfstweer zijn absoluut een foute combinatie. En de radio, tv of de kranten geven ook al zulke eenzijdige berichten. Kommer en kwel en tranen met tuiten.

Dan kan het geen kwaad een beetje humor te zoeken. Het neigt naar onderbroeken lol, maar voor even een wat bredere glimlach kan dit plaatje er mee door.

Fijne zaterdag allemaal 😉

Onbegrijpelijk

Bron: Google foto’s

Vorige week zag ik deze foto van een zwemfeest in Wuhan.

Wuhan, de stad waar pas een paar maanden geleden de Corona-paniek begonnen is.

Ik was toen al verbaasd dat in China, waar doorgaans nogal laconiek gereageerd wordt, ineens een hele stad werd afgesloten. Later volgden ook andere steden en lag heel China ineens plat.

Het was het sein om over de hele wereld in paniek te raken. En nog steeds viert angst hoogtij. En of dat nou helemaal terecht is, feit blijft dat mensen nog steeds besmet kunnen raken.

Maar in Wuhan is men er van overtuigd dat het daar niet meer zal gebeuren. En is alles al weer mogelijk. Zwemfeesten, enorme bijeenkomsten, geen virus meer te bekennen. Anderhalve meter? Welnee hutje mutje op elkaar en ga maar lekker los….

En wij? Wij wachten nog even af…! Want het zal toch ook hier wel weer een keer “gewoon normaal” worden?

Bijna modern…

Tijdens ons bezoek aan de Kuijl’s Fundatie mochten we ook een blik werpen op de serviezen in de kast. Die komen nog ter tafel bij de maaltijden van de Hooge Raad.

En daar ontdekte ik dit. We moesten allemaal even denken wat het nou toch zou kunnen wezen. Maar toen zagen we het. Het is een soort van tafelfonteintje. Het kan gevuld worden met water, er is plek voor een stukje zeep en zo kun je dus je handen reinigen voor het eten.

In deze Corona-tijd zou het op menig tafel een plekje kunnen vinden 😉 Maar of het ook handig is, weet ik niet. Maar ja, wij beschikken natuurlijk allemaal over stromend water.

In ieder geval is het beter dan niks en het staat ook wel deftig, zo bij het andere porselein.

Hoe iets antieks dan weer ineens hypermodern kan worden….!

Uitzitten

Er zijn meer mensen die een blog schrijven over het gedwongen binnen zitten. En wie het nieuws volgt, beseft dat journalisten de krant moeten vullen. Bij gebrek aan nieuws komen er andere verhalen. Die op zich schrijnend kunnen zijn.

Na het zoveelste verhaal over een man (of vrouw?) die gestorven was zonder haar naasten, dacht ik “tragisch, ja”. Maar ik besefte opeens dat in de loop van de jaren mij ook een aantal mensen zijn ontvallen. Soms naar menselijke begrippen te jong, soms zo oud dat het verlies er ietsie pietsie minder pijnlijk om werd. Maar toch, van geen van allen heb ik bewust afscheid kunnen nemen. Ze stierven allemaal (vrij) onverwacht.

Maar wat valt daar aan te doen? Niks, het is gebeurd en terugdraaien is niet mogelijk. Wel maakte het me duidelijk dat je je familie moet koesteren.
Dat vriendelijkheid nooit kwaad kan en een beetje aandacht ook geen verkeerde keuze is.

Daarom lees ik die tranentrekkende verhalen niet meer. Laat ik ook het meeste nieuws over alles wat met het C-virus te maken heeft, links liggen. Ik concentreer me op vrolijke verhalen, gezellige initiatieven. Kortom, ik probeer het vooral van de positieve kant te bekijken. We zullen het hoe dan ook moeten uitzitten!