Kwestie van smaak…

Dit schilderij had ik niet zo gauw toegeschreven aan Claude Monet. Aan wie dan wel, geen idee! Maar dit is niet de stijl en de voorstellingen die me bij zijn naam voor de geest komen.

Bij Claude Monet denk ik in eerste instantie aan zijn schilderijen van bloemen, planten, waterlelies. Zie ik zachte kleuren, enorme doeken en proef ik de sfeer van Musée Marmottan in Parijs. Maar nu hangen er een aantal schitterende werken in het Kunstmuseum (de naam Gemeentemuseum is in de ban gedaan) in Den Haag.

Zoals te verwachten was, was het druk. Maar gelukkig niet zo druk dat je niet de tentoonstelling uit het oog verloor. Je kunt een app downloaden op je telefoon en met een beetje gehannes lukte het ons. Zodoende kregen we bij een aantal schilderijen uitleg. Maar ook zonder die uitleg zijn ze vrijwel allemaal prachtig. Dat Monet de laatste dertig jaar van zijn leven vrijwel niets anders schilderde dan de kleuren van zijn tuin in Giverny wist ik vagelijk. Maar dat schilderijen tot begin jaren vijftig een beetje verwaarloosd waren achter gebleven in zijn atelier en er nauwelijks belangstelling voor was, was nieuw voor mij.

Ach ja, ook in kunst is er altijd een bepaald soort mode en raakt het een en ander uit de gratie. Dat wat nu opgehemeld wordt, kan over een tijdje zo maar totaal verguisd worden. Gelukkig werden deze schilderijen herontdekt en door musea aangekocht en tentoongesteld. Het Kunstmuseum heeft met bruiklenen van over de hele wereld een schitterende tentoonstelling gemaakt.

Film

Een tijd geleden kreeg ik bericht van filmtheater LantarenVenster dat een film over Claude Monet zou komen. Leo en ik zijn beiden weg van zijn werk en hebben het vaak in musea bewonderd. Een film leek dan ook een mooie gelegenheid wat meer over hem te weten te komen. Het bleek te gaan om een film in de serie “Exhibition on screen”. Dat leverde een geheel andere soort film op dan we gewend zijn. Er werd uit zijn vele brieven geciteerd en daarbij behorende werken getoond. Er kwam dus geen acteur aan te pas, maar het was wel fascinerend. Honderden werken zagen we voorbijgaan, soms afgewisseld met filmbeelden zoals de door hem geschilderde plekken er nu uitzien. Inderdaad een tentoonstelling op een groot scherm.
We vonden het wel jammer dat alle tekst in het Engels was en ondertiteld werd. Het hinderde ons en eigenlijk was een Nederlands gesproken tekst beter en zeker heel goed mogelijk geweest.
Maar als er binnenkort andere films, onder andere over Vincent van Gogh, in deze serie vertoond worden, gaan we misschien weer.  Dat zullen we dus goed in de gaten houden.

Bewaren

Zonnig

Vorig jaar waren zwager, schoonzus, man en ik (ook bekend als “Club Komwegaan”) een weekje in Normandië. Op weg daar naartoe gingen we naar Chiverny, waar het huis van Claude Monet staat met daar omheen een fantastische tuin. Monet heeft de tuin en de vijver meermalen op indrukwekkende wijze geschilderd. En nog steeds is de tuin een lust voor het oog.
Na alle nattigheid dit jaar, leek een zonnig plaatje aan het begin van september wel op zijn plaats.

In bloei

In de herfst denk je eigenlijk niet meer zo aan bloeiende bloemen. Alles begint al een beetje te verkleuren en bessen zijn er wel in overvloed.
Toch kun je het hele jaar kleur in de tuin hebben. Dat ondervonden wij vorige week, toen we de tuinen van Monet in Giverny bezochten.

Daar kiekte ik deze dahlia, die ook prima past in het thema van Take-a-pic past.