Moederdag

Dit jaar was moederdag voor velen van ons heel anders. Ook voor mij. Normaal gesproken vind ik het vooral een commercieel gedoe. Het is leuk als er aan gedacht wordt, maar vaak waren wij op vakantie en dan is er dus voor de jongens niks te bezoeken.

Dit jaar waren we natuurlijk thuis. Maar wat hadden we de jongens al lange tijd niet gezien. Wel regelmatig geappt, zelfs meer dan gewoonlijk. Maar ze “in het echt zien” is toch heel wat anders. Zelfs zoomen of videobellen kan dat niet goedmaken.

Gelukkig was het mooi weer en kwamen ze om -op gepaste afstand- koffie te drinken in de tuin en weer gezellig bij te praten.

We voelen heel goed aan dat zij het er ook moeilijk mee hebben en dat alle coronanieuws hen niet onberoerd laat. Oudste moet nog wel naar kantoor, al was hij helemaal ingesteld op thuiswerken. Gelukkig niet meer met het openbaar vervoer maar met de auto. Schoondochter werkt al weer weken thuis aan de eettafel en onze jongste werkt ook op afstand.

Die onzichtbare vijand speelt ons allemaal parten. Want je weet niet of jij ziek wordt of dat je een ander besmet. Het blijft een lastige zaak en het zal voorlopig nog wel schipperen blijven.

Maar nu kunnen we er weer even tegen. Even gewoon intermenselijk contact, gewoon koffie drinken met zelfgebakken koekjes van de een en bloemen van de andere op tafel. Het leek net die goeie ouwe tijd 😉 😉 😉

Terrasje

Het was helemaal niet zo warm en de zon liet het ook afweten. Maar toch zaten er zo te zien mensen op het terras bij het cafeetje. Bij nader inzien bleken het gewoon twee plastic pandaberen te zijn. Ik ben natuurlijk ook een beetje kippig, dus dat was me niet meteen opgevallen 😉
Maar het gaf toch wel een leuk sfeertje, daar bij het winkelcentrum. Een opleukertje op een sombere dag.

Bewaren

Drukte

Het vaak druk in Rotterdam, zeker in de buurt van de Wilhelminakade. Er komen cruiseschepen aan, er zijn grote gebouwen met kantoren, waarin vele mensen werken. Er is een hotel, een bioscoop, museum. Dus drukte is niet zo verwonderlijk.
Maar toen we afgelopen maandag uit die bioscoop kwamen, was het toch wel uitzonderlijk druk daar voor een maandagmiddag. En waar stonden al die mensen dan naar te kijken? Ik keek nog eens rond, kreeg een beetje bang vermoeden. Er zou toch geen terreuralarm zijn, een bommelding in de Rotterdam?

Maar nee, gelukkig. Het ging alleen om een brandoefening. En dat was voor al die kantoormensen zeker geen straf. De zon scheen, ze kletsten met elkaar. Het was gewoon erg gezellig. Leuke onderbreking van een doodgewone maandag.

Bewaren

Kijken

Maarten Wie in het Rijksmuseum eens op z’n gemak wil kijken, komt bedrogen uit. Mensen, mensen, wat is het druk daar. Hordes mensen voor de Nachtwacht, dikke rijen voor Maarten en Oopjen. Wie wat wilde bekijken, moest echt dringen. Het is natuurlijk best leuk dat Nederland, Amsterdam en onze beroemde schilders zo goed in de markt liggen, maar dat maakt het nog niet gezellig. Dus keek ik maar naar de mensen, die zich in allerlei bochten wrongen om, net als ik, nog iets te kunnen zien. En de vele anderen te ontwijken, die gewapend met smartphone of tablet, een selfie probeerden te maken.
Van Maarten kon ik alleen maar zijn voeten fotograferen. En daar verbaasde ik me dan ook weer over. Want zeg nou zelf, zulke fraaie schoenen, dat is toch heel wat anders dan de hedendaagse sneakers?

 

Egeltje

Zomaar een verrassing aan het ontbijt op zaterdagmorgen. Loopt er zomaar een egeltje over het terras. Het snuffelde even aan de broodkruimels, maar trok daar toch zijn fijne neusje voor op. Niet goed voor hem, maar wel voor de dikke merel die zich niet liet storen. Langs het tuinstel naar de border. Even snuiven aan het daslook, dat net boven de grond uitkomt.  

En dan hup, naar de buren en daarmee uit het zicht verdwenen. Hopelijk komt ie nog eens langs. Ik hou wel van dit onverwachte bezoek.

Wat een gedoe…

Gelukkig, ze kunnen weer gewoon doen. De hond uitlaten, op de fiets naar kantoor via de normale route en even een peukje roken op het balkon. De inwoners van Den Haag hebben geweten dat Obama op visite kwam, net als de mensen die rondom het Rijksmuseum wonen. Het was allemaal wel erg veel gedoe hoor….

Bezoeker

Op nieuwjaarsdag landde plotseling een reiger in onze tuin. Zo’n beest lijkt in een weiland redelijk van maat, maar in de tuin ziet hij er enorm uit. Ik vind het statige dieren en mag ze wel.

Gisteren stond hij er weer en was duidelijk op zoek naar voedsel in onze kleine vijver. Vanuit de kamer kon ik hem fotograferen. Ik ben benieuw of hij vaker komt, al zullen onze kikkers en salamanders daar niet blij mee zijn!

Zelfgemaakt

Deze week gingen we op bezoek bij de enige nog levende tante. Tante Luus is 89, maar nog fit en bij de tijd.
Bij zo’n bezoekje hoort natuurlijk een cadeautje en dus maakte ik een doosje en bakte gemberkoekjes. En die vielen reuze in de smaak!