Verlaten

We huurden een gite in Frankrijk. Een oude molen, prachtig gerestaureerd en aangepast aan de wensen van deze tijd. Het adres was zo afgelegen, dat we het alleen met de coördinaten op Google Earth konden vinden. Wat je noemt “een heerlijk rustig adres”. Zo rustig zelfs, dat we er geen telefoonverbinding hadden. Wifi, dat dan weer wel…

Maar het was er heerlijk. ‘s-Morgens meteen het bos in en ‘s-avonds een prachtige sterrennacht. En de maan natuurlijk. De eerste nacht scheen hij recht in ons gezicht, want dikke gordijnen, daar deed de eigenaar niet aan. Natuurlijk waren er wel luiken, maar dat vind ik zelf altijd nogal een opgesloten gevoel. Die lieten we dus open.
En als extra bonus die schitterende bloedmaan, waar we bijna de hele nacht koukleumend voor het raam of warm ingepakt onder het dekbed naar hebben liggen kijken. Het was maar een week, maar met heel veel herinneringen.

10-verlaten

Bordje

10-bordje Een weekje waren we weg, naar Frankrijk, de Auvergne. We reden door stille, slaperige stadjes en dorpen, aten in kleine restaurantjes en genoten vooral van de stilte en de rust bij onze gîte.
Soms leek het wel of de tijd had stilgestaan. En dan zie je ineens zo’n bordje. Zo klein dat je wel even moet stilstaan om het te lezen. Dus stapvoets er voorbij om goed te kunnen zien of je echt wel de juiste richting neemt.

Dit is nog uit de tijd van de eerste Michelingids, schat ik in.