Wegenwacht

Vroeger reed de wegenwacht op een stoere motor, dik ingepakt in leren jas en helm. Maar tijden veranderen, want het werd met de jaren comfortabeler. De bekende gele autootjes reden op de Nederlandse wegen. Eerst klein, maar allengs groter. Er moest ook steeds meer in, want elke auto had zo zijn eigen onderdelen nodig.
Maar nu is het repareren van een auto weer heel anders. Printplaatjes hebben de onderdelen weggedrukt. En in Amsterdam is het verkeer soms zo chaotisch, dat je er met een auto nauwelijks meer vooruit komt. Dat moest dus anders en nu komt de wegenwacht dus….. met de bakfiets. Compleet met navigatie apparatuur en computer. Ja, ja, ook dat is vooruitgang…

Bewaren

Eerlijk

Tja, dat valt natuurlijk niet mee. Scheiden doet lijden. En dan gaat je leuke auto zomaar in tweeën. Hoe moet je dat nou uitleggen? Gewoon, eerlijk zeggen en het er met grote letters op zetten. Zodat iedereen meteen weet dat zij die andere helft heeft en daar net zo min een meter verder mee komt. Maar het is eerlijk gedeeld, dus klagen heeft geen zin!

Bewaren

Op weg….

Er is een tijd geweest dat we nog geen flauw benul hadden van naviagtie-apparatuur. Toen we er de eerste keer over hoorden, wisten we zeker dat wij zoiets nooit, nee, echt nooooooit in onze auto zouden laten plaatsen.
Wij konden toch prima overweg met atlassen en wegenkaarten, zagen de romantiek van ergens zo maar verdwalen en werden dus hopeloos ouderwets. Totdat we bij vrienden en familie wel zo’n apparaatje zagen en merkten hoe makkelijk dat toch was…. En we waren omgeturnd toen de nieuwe auto zelfs een ingebouwd navigatiesysteem had. Wat handig zeg… Dus maken we er regelmatig en met veel plezier gebruik van. Sterker nog, rijden we met iemand mee die nog steeds geen navi heeft, dan zijn we een beetje bezorgd dat ze weg niet zullen kunnen vinden. En zoekt Leo op internet naar de juiste route, print hem eventjes uit…
Tja, wat zal ik er van zeggen……

 

Slim bedacht

Garage-met-plantenBij een garage denk je niet onmiddellijk aan welig tierend groen, bloemen en een mooi terrasje.
Maar landschapsarchitect Kazuyuki Ishihara maakte voor de Chelsea Flower Show van dit jaar een prachtige plek voor je auto met daarboven een terras waar je kunt zitten tussen het groen. Elk plekje is benut en beplant met fraai ogende heesters, kleine bomen en planten.
Wat zou het leuk zijn als meer mensen iets dergelijks zouden verzinnen in plaats van de onpersoonlijke parkeerplaatsen met “blikken geluk”

In stijl

autootje Nee, dit is niet mijn autootje. Ik zag het vorig jaar ergens in Italië. Ik denk dat zoiets alleen daar kan. Hier zouden we al snel enigszins overdreven vinden, of gek. Maar waarom? Vrouwen (want ik weet bijna zeker dat dit een auto van een vrouw is) hebben graag dat hun kleding en accessoires bij elkaar passen. Dus waarom niet je auto?

Het wordt natuurlijk wel lastig als je van garderobe verandert. Of zouden er in de garage van de eigenaresse diverse kleuren en modelletjes staan?

Vakantie

Nog even en de vakantie begint weer. Even geen gedoe, geen werk, geen verplichtingen. Geen sleur, maar doen waar je zin in hebt. Nou ja, als je tenminste op de plaats van bestemming bent. Voordat het zover is, moet je nog even doorbijten. Hordes anderen zijn ook in de auto gestapt en hebben de dagelijkse file verruild voor de vakantiefile.

Ook bij Stuureenfoto is het thema vakantie. Neem een kijkje en doe eens mee!

Lief autootje

Zou dit lieve autootje nog bestaan? Een bescheiden Tranbantje, gefotografeerd in 2006, dus alweer acht jaar geleden. Toen zag je ze nog wel vaker in Tsjechië. Nu zullen ze allemaal wel op de schroothoop gekomen zijn. Ingeruild voor glimmend en glanzend westers blik. Meer status hè?
Toch waren ze leuk. Niet comfortabel, klein en snel waren ze ook niet. Maar ze roestten niet, want ze bestonden uit glasvezel. Een deuk was dan ook een catastrofe. Maar ze hadden wel charme, vind ik.

Spreuk van de week

  Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.

Als ik aan mijn klanten had gevraagd wat zij wensten, dan hadden ze een sneller paard gevraagd
Henri Ford