Uithangbord

Een chique laan, met een wat minder chique zijstraat, waar ik dit uithangbord ontdekte.

Niet gewoon “garage” maar “carhostel” en een fraaie oldtimer, al hebben de tijd, de wind en de weersomstandigheden de glans er van afgehaald.

En een kroon, die niet van goud maar van gewone rooie verf is, waar vogels een toiletgelegenheid in hebben gezien…

Het is een uithangbord vol tegenstellingen. Misschien loopt een ander er aan voorbij, maar ik moest het toch op de foto zetten.

Al bedenk ik me nu dat ik er beslist al vele malen onderdoor gelopen ben. En dat ik het toen nooit opgemerkt heb.

Waarom en waardoor werd mijn blik er nu naar toe gezogen? Dat zal wel een raadsel blijven.

Mooi

Bron: Instagram / Artgalleryvoute
Joop Polder: Tramstation (Olieverf op doek, 100 x 80 cm.)

Kunst is om naar te kijken en te genieten. Waarom je iets mooi vindt, is voor iedereen weer anders.

Dit vind ik een mooi schilderij, qua sfeer, de helderheid en het gevoel te kijken naar een droomwereld. Ik ben in goed gezelschap, want zowel de koning als prinses Beatrix hebben werk van de schilder in hun privé collectie.

Natuurlijk doe ik het wat eenvoudiger, met een gekopieerde instagramfoto op mijn blog. Ook dan kijk ik er telkens weer met heel veel plezier naar.

Recept van de maand

Blogster Elisabeth lanceerde het idee voor een maandelijkse receptenronde. Dit is mijn bijdrage voor deze maand.

Wortel en pastinaak (samen ongeveer 200 gram) in blokjes gesneden
een kopje doperwten (diepvries)
1 of 2 tomaten, ook in blokjes
een ui, gesnipperd
knoflook, gesnipperd of geperst
100 – 150 gram gehakt
1 theelepel oregano
1/2 theelepel zoete paprika
peper en zout naar smaak
ca. 450 gram aardappelen, gekookt en grof gestampt
1 eetlepel Parmezaanse kaas, geraspt
boter of olie om in te vetten en in te bakken

Vet een ovenschotel in
Doe wat olie/boter in een hapjespan en bak het gehakt rul
Voeg de ui en knoflook toe, laat even zachtjes bakken tot de ui glazig is
Voeg de pastinaak en wortel toe en laat even stoven, voeg dan de tomaat en de kruiden toe en schep alles goed door elkaar. Als het te droog is, kan er wat water bij.
Doe het vuur uit en voeg meteen de erwten toe.

Breng de gestampte aardappelen op smaak met zout, peper en de kaas.
Schep het groenten/gehaktmengsel in de ovenschaal, doe de aardappelstamp er over. Maak niet te glad, het moet een beetje rullig zijn.
Zet de schaal hoog in de oven, zodat de bovenkant in ca. 30 minuten wat verkleurt en knapperig wordt.

EET SMAKELIJK!!

Een keer maar

Een keer per jaar verrast de gemeente boom voor de voortuin ons op een weelde aan roze bloesem.

Voor mij mag het wel langer duren dan de paar dagen feest.

Al snel vallen de bloemen uit en klagen er weer mensen over rommel.

Maar nu geniet ik er van.

Scheiden

Bron: Google foto’s

Een aantal jaren stonden hier in de buurt overal grote containers waarin je je plastic afval kon gooien. Regelmatig zag je mensen op de fiets met grote volle zakken plastic op weg naar die bakken.

En ineens kregen we te horen dat het niet meer hoefde. Tenminste in Rotterdam. Want als we in omliggende plaatsen komen, zien we nog regelmatig grote zakken aan lantaarns hangen, met daarin plastic afval.

Toch zal ook dat binnenkort tot het verleden horen. Plastic kan weer gewoon bij het afval. Alleen plastic statiegeldflesjes kunnen dan nog worden ingeleverd. Want de toevoer van goedkoop weggooi spul maakt het allemaal niet meer lonend. Recycling van plastic is te duur.

Maar we deden het toch voor de planeet…?

Natuur

Ergens in 1974 brachten Leo en ik, samen met mijn zus en zwager, een vakantie door in Schotland.

Bron: Google foto’s / Omroep MAX

Op een bepaald moment hoorden we dat er een Osprey (Zeearend) broedde in de buurt. Het was iets heel bijzonders.

Na wat zoeken vonden we de wat verscholen plek. Er was een soort van vogelhut gemaakt, van waaruit we het nest met een verrekijker van grote afstand konden bekijken. Het gebied waar de vogel broedde was afgezet en niet toegankelijk.

Vele jaren verder hoorde ik van een zeearend die een nest had in de Biesbosch. Het was voor Nederland heel bijzonder en groot nieuws.

Allengs kwamen meer zeearenden naar ons land om te broeden. En nu zitten er in de buurt van Kampen, aan het Zwarte meer, vier (!) zeearenden te broeden. Trouwens, niet alleen daar. Ik zag foto’s uit Friesland, Millingerwaard en nog andere plekken.

Gaat het gelukkig toch niet zo slecht met onze natuur….!

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Deze week weer eens iets heel anders. Een groot orkest, een kleurrijk gezelschap en (bijna) klassieke muziek van Cole Porter. Een stukje uit Kiss me Kate uit de BBC Proms: We open in Venice.

Als de clip niet start, dit is de link

‘Verzamelen

Er is zo veel te verzamelen op deze wereld. Kunst, auto’s, foto’s, serviezen, nou ja, te veel om op te noemen.

Ik denk dan dat alles al verzameld zal zijn. Maar dan stuitte ik weer op een verzameling waarvan ik dacht “wat moet je daar nou mee?”

Want wasknijpers zijn nou niet de meest interessante voorwerpen. Maar toch… toen ik nog eens goed keek naar al deze oude knijpers, vond ik ze toch wel heel leuk en zo verschillend.

Ja, eigenlijk allemaal wel een beetje met een soort van persoonlijkheid. Voor zover knijpers die hebben, natuurlijk.

Ik weet het, we hoeven nou niet meteen naar Tussen Kunst en Kitsch… Toch zijn ze leuk.

Film

Vorige week gingen we in de stromende regen naar de bioscoop. Op Facebook had ik een trailer van Ama Gloria gezien en die film wilde ik beslist gaan kijken.

Het is het verhaal van Cléo die al heel vroeg haar moeder verliest. Het wordt niet duidelijk wanneer, maar Cléo is nog maar drie. Haar vader kan niet altijd bij haar zijn, dat staat zijn werk niet toe. Maar er is Gloria, een Kaapverdische oppas. Zij zorgt dag en nacht voor Cléo. Ze wast en verzorgt haar en gaat mee naar de opticien. Gloria brengt haar de eerste dag naar de peuterschool, geeft haar eten, speelt met haar. Kortom, Gloria is een substituut moeder. En Cléo is dol op haar.

Dan krijgt Gloria bericht uit haar thuisland. Haar moeder is gestorven en ze moet terug. Cléo is in tranen en bijna niet te troosten.

Er is één lichtpuntje, in de vakantie mag ze naar Gloria toe. Het heeft nog wat voeten in de aarde, maar toch….

Louise Mauroy-Panzani speelt de kleine Cléo, Ilça Moreno Zego is Gloria. Een prachtige film van Marie Amachoukeli, die me tot tranen toe ontroerde.

Media

Het zal je maar gebeuren, 42 jaar, moeder van drie kinderen en dan….. Dan blijkt je kanker te hebben. Het kan iedereen overkomen, maar als Prinses van Wales ben je overgeleverd aan de grillen van het publiek.

Bron: Google foto’s.

Die van alles vinden, achter alles iets zoeken…., de meest waanzinnige geruchten verspreiden.

Aan professionele hulp zal het haar niet ontbreken. Ze hoeft zich niet te bekommeren of er wel een oppas is, wie er eten koken zal of alle rekeningen voldaan kunnen worden. Ook al zal ze het soms wel zonder de hulp van haar man moeten stellen. Die heeft een koninkrijk dat om aandacht vraagt.

Net als iedereen moet Kate alleen het hele proces doorlopen. De angsten, de pijn, de ontreddering, de twijfels…

Laat haar toch, ze heeft rust nodig, ruimte om tot haar zelf te komen. Ze mag dan Prinses zijn, ze is bovenal gewoon een mens.