Mode

Was het een tijdje een beetje grauw en saai, nu is het een en al kleur in de modewinkels.

Vorige week was ik in de stad en het roze, rood, felgeel of lentegroen spatte uit de etalages. Niet alleen de jurken en jasjes, maar ook de schoenen deden aan de kleurexplosie mee.

Zo’n schoenenrek bij Primark bijvoorbeeld: het lijkt wel een snoepwinkel.

Nee, ik liet ze staan, want hoewel ik diverse modellen zo had willen kopen, er op lopen lukt me niet meer.

Maar alleen kijken maakte me ook al vrolijk 😉 !!

Door de duinen

Nadat we donderdag een stuk over het strand gelopen waren, besloten we om door de duinen terug te gaan. We hadden dat al eens eerder gedaan, maar dat was al weer lang geleden.

We liepen het pad op en al gauw ontdekten we dat we niet alleen wandelden, maar dat er ook diverse (nogal haastige) wielrenners van de weg gebruik maakten.

Maar gelukkig vonden we een echte wandelaarspad en kon de man van het Zuid Hollands Landschap ons bevestigen dat we echt niet zouden verdwalen, want dat het pad evenwijdig aan de wielerkoers lag. Het eindpunt zou dus bij het strand en de metrohalte zijn.

En wat was het mooi. We zagen onderweg allerlei bloemen, zelfs orchideeën, al kreeg ik die niet goed op de foto. Ongetwijfeld is na te zoeken hoe alle bloemetjes en planten heten, maar daar is het me niet om te doen.

Maar niet alleen de bomen, struiken en planten verrasten ons. Ook kregen we een fluitconcert te horen. Gelukkig had één van de Ganzen een vogelherken-app op haar telefoon. En laat het nou een nachtegaal wezen, die ons toezong. Die had ik echt nog nooit zomaar in het wild gehoord. En ja, dan wil je natuurlijk wel even laten horen hoe dat klinkt.

Kleurexplosie

Lekker weer, alles aan kant en verder geen afspraken na te komen. Mooie gelegenheid om weer een keer naar Trompenburg te gaan. Je kunt er in met een Museumjaarkaart of Rotterdampas. Maar een kaartje kopen kan natuurlijk ook.

In deze tijd van het jaar valt er zo veel te zien. Zoveel planten en struiken die nu bloeien, het was een ware kleur explosie. En dat laat ik het beste zien met een diavoorstelling.

Stil en verlaten

Nou nee, stil en verlaten was het strand niet toen de Ganzenpas dames er waren. Want met die nieuwe metro-verbinding naar het strand namen velen met ons de metro naar Hoek van Holland.

Wel beloofden een grijze lucht en veel wolken geen zonnebad mogelijkheden. Dus bleef het strand over de volle breedte maagdelijk leeg en schoon. Maar wandelen was prima te doen.

Met een windje tegen liepen we over de betonnen platen richting ‘s-Gravenzande.

De rijen strandhuisjes bekeken we zowel vanaf het wandelpad als van dichtbij. Er stonden diverse leeg, dus konden we het toch niet laten even binnen te kijken.

Terug liepen we via de duinen, waar de wind ons wat minder in de rug duwde en het op sommige plekken zelfs zwoel aanvoelde. Maar daar vertel ik later nog wat over.

En na al het wandelen lokten de strandtenten met een lekkere lunch. En dan moeten we weer gehoor geven aan de afspraken, dus stapten we weer op de metro.

Het was een heerlijke dag. Zo’n uitstapje doet een mens goed!

In de zon

Een wandeling door Kralingen levert altijd wel een blogonderwerp op.

Dit keer zag ik niet alleen veel ontluikend groen, maar ook nijver studerende vrouwen, die van de nood een deugd gemaakt hadden.

Want de zon lokte om lekker buiten te zitten, maar ook de studiepunten vroegen om aandacht.

Ze hadden een tafel naar buiten gesjouwd. En op een bierbank is het niet alleen gezellig feesten, maar kun je toch ook prima studeren?

De laptops waren opgeladen, dus wat kon ze nog verhinderen? Zo werd een stukje rustige straat omgetoverd tot openlucht universiteit.

Ik vroeg of ik een foto mocht maken en er een stukje op mijn blog over mocht plaatsen. Het was geen probleem.

Na een kort gesprekje wensten we elkaar een fijne dag.

Ik liep verder naar het Arboretum en zij gingen weer over tot de studie. 😉 😉

Inspiratie

Met de zon hoog aan de hemel en een frisse wind door onze haren liepen Leon en ik door Arboretum Trompenburg. Ja, daar heb ik al heel veel keren aandacht aan besteed, maar het is elke keer toch weer anders.

Op dit moment, aan het prille begin van de lente, steken overal bolletjes de kop op en zie ik aarzelende sprietjes groen, die zich nog niet laten herkennen. Althans niet voor mijn leken-oog.

Veel bomen zijn nog kaal, maar vertonen toch al wat meer activiteit. Sommige lijken wat gehaaster en bloeien al voordat er blad verschijnt. Tegen een helderblauwe hemel levert dat een fraai beeld op.

En dan valt me nog meer op. Dat alle knoppen zo verschillend zijn, dat er bomen zijn met heel grillige stammen, andere daarentegen steken recht de lucht in maar zijn bekleed me dunne velletjes, die bijna uitnodigen tot friemelen en frunniken.

Zo is er dus altijd wel weer wat nieuws te ontdekken 😉

Leeuwarden

Leo kreeg voor zijn verjaardag een cadeaubon voor een hotelnachtje met z’n tweeën. Er was keus genoeg, ook in het buitenland. Maar wij lieten onze keus vallen op Leeuwarden, een nachtje in het Oranje hotel.

Makkelijk bereikbaar, vlak tegenover het station. Zo hoefden we niet met de auto, maar gingen we met de trein. Luxe, in de 1e klas en heel comfortabel. Voor één nacht is de bagage ook minimaal, dus liepen we het hotel binnen met alleen onze rugzakken.

We werden allervriendelijkst ontvangen. Ook konden we, ook al was het nog redelijk vroeg, onze kamer al in. Het werden twee heerlijke dagen.

Gewapend met een plattegrond en in een heerlijk zonnetje, liepen we de stad in. We lunchten op ons gemak, en liepen zonder vast plan.

Natuurlijk kennen we Leeuwarden een beetje. Het is gastvrij, vriendelijk, niet al te groot en er zijn diverse prima musea. Een fijne stad voor er even tussenuit.

Chinees nieuwjaar

Gisteren waren we naar het Rotterdamse Chinatown op de West Kruiskade. Die is al dagen versierd met rode lampionnen in de bomen. Want de Chinezen vieren nu oud- en nieuw. Het jaar van het konijn is begonnen.

Overal in de stad staan dan ook grote konijnen, die door kunstenaars versierd zijn.

Natuurlijk is er geen nieuw jaar in te luiden, als het oude jaar niet wordt verjaagd met luide knallen. En ja hoor, daar gingen de 1000-knallers de lucht in, onder toeziend oog van de politie en brandweer.

En kwam draken er nog een schepje bovenop doen met luidruchtige en kleurrijke drakendansen.

Het was weer eens gewoon druk en er heerste een gezellig sfeertje. Hopelijk brengt dat Chinese konijn dit jaar naast voorspoed ook wat vrolijkheid.

Poffertjes

Gisteren liep ik met de Ganzenpas niet door de natuur, maar maakten we een wandeling door de stad.

Met de metro naar het centrum en dan een beetje kriskras door winkelstraten die we bijna allemaal van vroeger kenden.

Hier zat …, daar heb ik gewerkt. Daar hebben we zo vaak gegeten. De herinneringen vlogen over en weer.

We namen een kijkje in de tuin van het stadhuis, maar lieten de koopgoot links liggen.

En tot besluit aten we met z’n allen poffertjes.

Wandeling down Memorylane 😉