Tassen en schoenen kan een vrouw nooit genoeg hebben. Ruimte te weinig om alles op te bergen, tja dat weer wel. Maar goed, elk voordeel heb se nadeel. Daar vind ik wel weer wat op. 😉
Ik werd vrijdag verwend met een lief cadeautje, een vrolijk en handig opvouwtasje. Dat heeft nu standaard een plek in een nieuw klein en kek geel schoudertasje, dat ik zaterdag kocht om mezelf te verwennen. Leo blij, want nu kan dan eindelijk, eindelijk dat al jaren oude rode, wat armoedige en versleten tasje weg.
Category Archives: mode
Tentoonstelling
Een tentoonstelling hoeft niet groot en uitgebreid te zijn. Want tegelijkertijd met de grote Art Déco-tentoonstelling in het Gemeentemuseum in Den Haag loopt ook een kleine, maar fijne tentoonstelling over het werk van de Haagse modeontwerper Frans Hoogendoorn. Prachtige en draagbare kleding, zo mooi en vooral ook zo kleurig. Ik begrijp dat de Haagse clientèle zich graag door deze couturier laat kleden en dat ook leden van het Koninklijk Huis er regelmatig komen. De tentoonstelling loopt nog tot 18 februari 2018. Klein, maar fijn!
Art déco
Met schoondochter ging ik naar de tentoonstelling Art Déco in het Gemeentemuseum in Den Haag. Ik ben altijd zeer gecharmeerd de modetentoonstelling die daar te zien zijn. Ook nu weer een tentoonstelling gegroepeerd om Paul Poiret, de modeontwerper die de vrouwen verloste van het corset. En daar ben ik hem zelfs nu nog dankbaar voor!
Een joyeuze man die zich in het begin van de 20e eeuw omringde met mooie vrouwen. Een tijd waarin de mode drastisch veranderde en vrouwen veel meer vrijheid namen en kregen. Nou ja, als je goed in de slappe was zat natuurlijk. Maar wat een plezier om al die mooie dingen te zien. Niet alleen kleding, maar ook films, meubels, kunstwerken, vazen, stofontwerpen en schilderijen. En vreemd genoeg leken de jurken van toen helemaal niet zo buiten het modebeeld van nu te vallen. Schoondochter en ik zagen er een aantal die we zo wilden aantrekken om er meteen een charleston in te dansen 😉
De tentoonstelling is nog tot 4 maart 2018 te zien en is beslist een bezoek waard.
Kleding
Nadat schoondochter en ik de kattententoonstelling hadden bekeken, liepen we ook nog naar de tentoonstelling van stewardessenpakjes, die nog tot 4 februari 2018 te bekijken is. Wij kennen natuurlijk de keurige en enigszins saaie blauwe uniformen van de KLM, de degelijke rokken en jasjes van Lufthansa. Maar er zijn op nog heel veel andere, zeer kleurrijke andere uniformen te bewonderen. In een aantal zouden we niet gevonden willen worden, andere leken ons weer heel erg onhandig. En sommige waren wel erg leuk, maar om daar nou elke dag in te moeten lopen…..
Mode
Ik dacht dat het inmiddels wel een beetje overgewaaid zou zijn, die malle mode van (spijker)broeken met grote gaten er in. Maar nee, je ziet ze nog overal. En dan niet die broeken met door de fabriek er in gemaakte versleten plekken, waar dan nog wat draden de stof bij elkaar houden. Nee, dit zijn broeken waar de drager zelf de schaar in heeft gezet. Als ze lopen, valt het nog niet zo op. Maar als ze gaan zitten, dan ziet het er toch zo mal uit. Ineens piept er een blote knie door. Het lijkt mij ook helemaal niet lekker zitten. Maar goed, dat kan ik niet weten, want ik draag zoiets zelf niet.
Nou ja, het gaat me ook niks aan! Iedereen moet natuurlijk zelf bepalen wat hij of zij draagt. Maar ik vind het meestal geen gezicht. En dan maak ik soms stiekem een foto voor mijn blog, lekker puh 😛
Oud wordt nieuw
Wat grappig toch, dat alles altijd weer terugkomt. Wie nooit de moeite neemt om zijn huis te veran
deren, een nieuw behangetje te nemen of de meubels weg te doen en er modernere voor in de plaats te zetten, die wordt vanzelf weer hip en trendy.
Want in de jaren 80 hadden wij in onze flat een kurken wand. Zelf geplakt, wat nog best een vervelende klus was. Toen wij in ons huidige huis kwamen wonen, was zoiets al weer helemaal uit beeld. Nu zou die kurken wand zomaar weer hip en helemaal van deze tijd zijn. Kijk maar, hier staat ie helemaal 2017, maar voor mijn gevoel ook nog helemaal 1981 😉
Hoedjes
| De 3e dinsdag in september, Prinsjesdag. Politiek gezien een belangrijke dag, maar dat ga ik hier niet belichten. Ik ben nieuwsgierig naar de robe van de koningin, maar vooral naar de hoedjes van de dames. Dopjes of wagenwielen, rood, groen of grijs. Met of zonder veren, bloemen, vruchten….
Misschien wel zoiets als deze, uit de oude doos. En toen nog heel voordelig…. |
 bron: Pinterest |
Mode
 |
Lang, zeer lang geleden kocht ik dit vest. Ik was er weg van en stapte met gemak over de prijs, die toen nog in guldens was. Natuurlijk droeg ik het veel. Totdat het een beetje “old fashioned” was. Zo’n duidelijk bloemenpatroon, beetje folkore, nee dat paste niet meer in het modebeeld. Tot vorige week, toen in de damesbladen het ineens weer folklore voor en na was. Ik griste het uit de kast en draag het nu weer met plezier. Tot de volgende “look”. |
Kruimels
Vlak voor ik op vakantie ging, bakte ik een groot stuk gevulde speculaas. Ik wilde het meenemen naar Japan als presentje uit Holland. Mijn baksel zag er prachtig uit en rook heerlijk. Maar toen ik het om wilde draaien, gleed het van de schaal. Helemaal in stukken. Helaas, dat kon ik natuurlijk niet meer meenemen. Onze buren lustten wel wat brokstukken en zelf aten we ook noodgedwongen 😉 wat stukken. Gelukkig had ik nog voldoende voorraad amandelpers om diezelfde dag opnieuw te bakken.
De doosjes waarin het verpakt zou worden, had ik al eerder gemaakt en zagen er zo uit. Mijn baksel vergat in in alle consternatie te fotograferen, maar ook het tweede stuk zag er prachtig uit.
En het souvenir viel zeker in de smaak!
Spijkerbroek
| Als puber mocht ik geen spijkerbroek dragen. Dat was niet netjes en zeker niets voor meisjes, vond mijn moeder :-(Leo’s moeder kocht er wel een voor hem. Maar die moest toch terug naar de winkel, want zijn vader wilde niet dat hij in zo’n broek zou lopen.
Ach ja, tijden veranderen. Nu kun je de spijkerbroek niet meer weg denken uit het straatbeeld. En ook niet uit mijn kledingkast, want ik draag ze veel en graag. Maar wel zonder scheuren. Dus niet zo als deze, die al bij de koop er uitziet alsof je er jaren en jaren in geklust hebt. |
 |