Binnenkijken

Bron: Rijnmond TV

Ik hou van rondneuzen in huizen van een ander. Natuurlijk doe ik dat niet in het echt, maar zoek ik op internet naar filmpjes hierover. En er zijn zat mensen die hun huis en inrichting graag met een ander delen.

Dit is een huis in mijn eigen stad Rotterdam, niet eens zover van mijn eigen thuis. De bewoonster, architecte Francien Houben gaf TV Rijnmond graag de gelegenheid om plaatjes te schieten.

Wat mij vooral opviel was de Japanse stijl van dit huis. Maar ook de foto’s van het interieur zijn zeer de moeite waard.

Als ik weer eens in de buurt ben, zal ik het zeker eens van dichtbij gaan bekijken.

Klein maar fijn

Bron: Facebook / #Embroidery

Borduren kan ik wel, maar doe ik zelden.

Want tussen “kunnen”en “kunnen” bestaat nog wel een verschil.

Dit zou ik niet kunnen maken, maar ik vind het erg mooi.

Klein, prachtig gemaakt, met mooie kleuren in een evenwichtige balans. Met diverse steken, waarvan ik niet weet of ze lastig of simpel te maken zijn.

Nou ja, meer hoef ik er niet over te schrijven. Het is gewoon mooi!

Lekker shirt…?

Bron: Google foto’s

Zo nu en dan geloof ik niet wat ik zie. Neem nou zoiets als T-Shirts. Die zijn er in soorten en maten, voor dames, heren en kinderen en dan noem ik nog niet veelheid van kleuren of patronen. Sommige shirts vallen ruim, andere zijn getailleerd.

Maar dit t-shirt is wel heel speciaal. Voor mannen alleen. Voor mannen met een ietsie pietsie minderwaardigheidscomplex of voor mannen die zich even Tarzan willen wanen? Voor mannen die vrouwen willen imponeren of te lui zijn voor de sportschool en dan dit maar dragen….?

Een mini seconde overwoog ik of ik er een voor Leo zou bestellen, of voor de zonen. Maar ik geloof niet dat het helemaal hun smaak is.

De mijne trouwens ook niet! 😉 😉 😉

Ongeval

Bron:Google Foto’s

En ik zal je wat vertellen van Sint Nicolaas
Die ging het dak op met zijn paard en ook met Pieterbaas
’t Gebeurde gisteravond laat hier ergens in de stad
T’is eeuwig zonde, maar wel logisch, want ’t was hardstikke glad
En ze gleeën met z’n tweeën
Langs de pannen naar benejen
Van ’t dak, oh yeah..

En ik wil je wel vertellen dat Sint Nicolaas
Toen in het ziekenhuis belandde met z’n Pieterbaas
Ze lagen in de ambulance, nou dat wat me wat
Hij reed met loeiende sirene door de hele stad
Nu gaan ze voortaan met z’n tweeën
langs de ladder naar benejen
Van het dak, oh yeah….. OH YEAHHHHH

Met dank aan Zangclub Plus 😉


Knippen

Leo had op internet info gevonden over het Papierknipmuseum in Westerbork. Het leek hem net iets voor mij en gelijk had hij.

Het museum is niet groot en draait geheel op vrijwilligers. Maar wie van dit soort priegelwerk houdt, is er aan het juiste adres. Wij vonden het absoluut de moeite waard.

In twee zalen worden knipsels van vroeger en nu getoond. We kennen allemaal wel de geknipte silhouetten uit diverse boeken en soms zie je ook wel eens knipsels uit een vervlogen tijd. Toen de mensen geen afleiding van TV, radio of telefoon hadden en hun tijd op een andere manier besteed hebben. Er zitten ware kunstwerken tussen, die niet in een paar verloren uurtjes gemaakt zijn.

Maar ook moderne knipsels kun je er zien en die zijn beslist de moeite waard. Het is niet alleen de handigheid en het gepriegel dat waardering oogst, het is ook de artistieke waarde van sommige kunstwerken.

Alle werken zijn voorzien van de naam van de maker (voor zover bekend) en bij sommige is een uitleg van de kunstenaar zelf.

Er zaten ook wat dames te knippen en toen gevraagd werd of ik ook wat wilde maken, kon ik geen nee zeggen. Ik kreeg wat tips en met een fijn schaartje lukte het me een uil te knippen.

Zou het een begin van een nieuwe hobby zijn….?

Advent

Wij in Nederland zijn niet zo druk bezig met Advent, maar in Duitsland zie je dat veel meer.

Vroeger hadden we voor de kinderen wel zoiets als een Adventskalender, meestal met chocola. Die kun je nu ook hier in vele soorten kopen.

Maar de leukste vind ik toch de zelfgemaakte, met voor iedere dag een kleinigheid. Soms heel eenvoudig, soms heel uitgebreid , heel origineel of prachtig versierd (klik). Vaak ook zo mooi, dat je ze meerdere keren wilt gebruiken.

Natuurlijk springt hier ook de commercie op in. Ik zag al advertenties voor “kalenders” met whisky of andere sterke drank voor een pittige prijs.

En dit zag ik vorige week in een Duitse supermarkt: een hele krat vol met bier. Voor elke dag een andere soort.

Het is wel grappig, maar of dat nou helemaal de bedoeling van Advent is….?

Weetje

Op Facebook las ik een berichtje over knoopsgaten. Bij mannen zitten die meestal links, maar bij vrouwen rechts. Waarom zou dat zijn?

De verklaring is dat knopen vroeger best kostbaar waren en wie kon die dan betalen? Rijke dames, maar die kleedden zich niet zelf. Daar hadden ze een kleedster voor. En als je niet zelf je knopen dicht wilt/moet doen, dan zitten de knoopgaten op die manier het handigst.

Ik vind knopen trouwens vaak erg lastig, zeker als het kleine knoopjes zijn. Maar ja, vroeger waren de knoopjes natuurlijk ook klein en met kleine lusjes. Dus ja, het zou best wel eens kunnen kloppen.

Het is een weetje, maar erg veel schiet je natuurlijk met die wetenschap niet op.

Tuin

Nadat we het Museum of Brands bekeken hadden, was het tijd voor de lunch. En in het museumcafé stonden lekkere broodjes en was er koffie.

Dat namen we mee naar buiten, waar een heerlijke tuin was. Midden in Londen verwacht je zoiets niet. Maar er groeide en bloeide van alles. Vrijwilligers waren druk bezig om te grote planten te delen en in nieuwe potten te zetten.

Dus liepen we na de lunch even een rondje om alles te bewonderen. En hoorden we van de vriendelijke balie-medewerkster dat deze tuin een onderdeel was geweest van een Chelsea Flower show, zo’n beetje the toppunt van Engelse tuinontwerpen en bloemenshows.

De tuin was niet eens zo groot, maar leek veel groter door een uitgekiend ontwerp.

Alles kan

Bron: Facebook

Nee, dit blik zagen we niet in het Museum of Brands. Ik kwam het tegen op Facebook en wist meteen dat ik hier over wel wat wilde schrijven.

Want Leo zegt vaak dat je “Alles kunt verkopen, mits goed verpakt.” En goed verpakt is dit wel! Een blik met gedroogd water…

En nu vraag ik me natuurlijk af hoeveel mensen hier in gestonken zijn. Of is het een grap, een poging te zien hoe mensen zich wel of niet laten misleiden?

Want het ziet er toch heel bijzonder uit. Zo’n blik dat je wel in de voorraadkast wil hebben, voor slechte tijden en je geen water kunt tappen bijvoorbeeld.

Zou ik het echt zo maar laten staan…?

Niet weggegooid

Bron: Instagram / Oscar Olivares

In onze weggooi-cultuur maalt men nog maar weinig om al het afval dat dagelijks geproduceerd wordt. Maar soms is er iemand die er heel andere dingen mee wil én kan doen.

Zoals Oscar Olivares, een Venezolaanse illustrator. Hij verzamelt plastic doppen en maakt er prachtige wanddecoraties mee.

Natuurlijk kan hij al die doppen niet alleen bij elkaar brengen en vraagt hij mensen hem daarbij te helpen. Zo bevordert hij het hergebruik, zet mensen aan het denken en maakt hij de omgeving een stuk vrolijker.

Wil je nog meer werk van hem zien, kijk dan op zijn Instagram.