Projectje

Met zoveel vrije tijd is het goed om jezelf bezig te houden. En waarom zou je dan niet het nuttige met het aangename verenigen?

Op dit moment zitten heel veel ouderen in een verzorgingshuis, goed verzorgd dat wel. Maar zonder bezoek vanwege dat vervelende C-virus.
Eén van die mensen is tante Luus, een tante van Leo. Ze is 96 en heeft het nodige in haar leven meegemaakt, zelfs de laatste maanden. Dus besloot ik haar een kaartje te sturen.

En ja, als ik dan toch bezig ben, dan kan ik nog wel wat meer kaartjes maken. Met gezellige kleurige enveloppen.

En zo komt van het een het ander.

Na de kaartjes begon ik aan doosjes. Nam bij het boodschappen doen en passant ook een flinke voorraad paaseitjes mee om die doosjes mee te vullen. En afgelopen vrijdag stopte ik het allemaal in een tas, deed er een brief en nog wat extra’s bij en bracht dat alles naar Vlaardingen, waar ik het op een tafel in de hal, nog voor de tweede voordeur, kon zetten. Waarna de verzorging het verder verdeelde.

Tante Luus belde ons diezelfde avond op. Het was een gezellige middag geworden en iedereen was blij verrast. En blijheid kunnen we nu niet genoeg hebben.

10 thoughts on “Projectje

  1. Wat een verrassing voor mijn moeder en de andere bewoners van de 4e etage. Els bedacht een project om voor mijn moeder (haar tante) en de andere bewoners iets te maken en te geven. Voor Els heel wat werk, maar voor de bewoners van het zorgcentrum, die al een paar weken geïsoleerd zitten van familie en vrienden, een prachtige verrassing.
    Leo en Els hebben de tassen met alle kaarten en pakjes bij de receptie afgegeven en zouden er voor zorgen dat het op de goede plek terecht zou komen.
    In de loop van de middag werd ik gebeld door de verzorging en tot mijn verbazing zag ik mijn moeder via beeldbellen. Wat was ik blij om haar te zien. De laatste keer was voor onze vakantie (27 febr.) En wat ik nog meer zag waren alle andere bewoners die aan tafels zaten en vol verwachting keken wat ging gebeuren. Eerst vertelde de verzorgster dat op het scherm de zoon en schoondochter van mevr. Diederik te zien waren en dat een nicht en neef van haar voor de verrassing gezorgd hadden. Alles zelf gemaakt en er werd geapplaudisseerd door iedereen. Mijn moeder las eerst de bijgesloten brief voor en daarna heeft ze alles uitgedeeld. Als je de gezichten zag van al die mensen, dat is iets wat bij blijft. Els heeft zo d’r best gedaan om iets fleurigs en kleurigs te maken, zie bovenstaande foto. De zorg bedankte ook voor de geschenken die Els erbij gedaan had en daarna nog een extra applaus voor Els en Leo. Nogmaals Els en Leo bedankt voor dit mooie gebaar.

  2. Heel erg leuk bedacht en uitgevoerd, Els. Het zijn in deze tijd de attenties die het allemaal draaglijk maken voor mensen, die niet – zoals wij – nog er op uit kunnen voor een wandeling of een fietstochtje.

  3. Top! Zo kunnen we allemaal ons steentje bijdragen om deze periode door te komen. Ik wens je nog veel creativiteit toe!

Comments are closed.