Leuke ontmoetingen…

Den-HaagNa een gezellige lunch loop ik met vriendin C. terug naar het station in Den Haag. We gaan via een een binnenplein met rondom mooie appartementen. Maar moeten we nou links of kunnen we ook gewoon rechtdoor…? Een mevrouw op de fiets stopt en wijst ons de weg. “Dan kom je bij SZW, maar daar kun je gewoon doorheen lopen hoor”. En ja, dat klopt. We komen uit op een stukje Den Haag dat ik alleen vanuit de tram ken. Kijk, zegt C. moet je zien en wijst omhoog. We zien door het glazen dak een immens grote, langzaam draaiende bol. Als ik nog na denk wat het voorstelt, komt een jongen op ons af en begint een gesprek. Dat het best wel mooi is, maar dat ook de natuur mooi is. Dat er nog zo weinig natuur over is in Nederland en hoe dat zou moeten veranderen. Hij blijkt voor Natuurmonumenten leden te werven. Maar dat heeft bij ons geen zin, we zijn allebei al jaren lid. Maar het is een aardige knul en we hadden best een goed gesprek. Wat verder loopt een man met een grote zak chocolade paaseitjes en een karton voor zijn borst. Hij deelt knuffels uit. Of wij er ook een willen? Nee, we wimpelen beleefd af. Neem dan een chocolaatje, zegt hij. Maar dat willen we ook niet. Hij zegt lachend gedag. Een gewone dag in Den Haag, en drie aardige, leuke mensen op een rij binnen pakweg 500 meter.
Om vrolijk van te worden, niet dan?

8 thoughts on “Leuke ontmoetingen…

  1. Spontane gesprekjes met onbekenden zijn onverwachte geluksmomentjes. Eigenlijk jammer dat je een knuffel afsloeg. Mensen die een free hug aanbieden stellen je vast niet teleur.

  2. Heerlijk vind ik dat, gewoon aardige mensen die een gesprekje met je hebben. En met die natuur in Nederland valt het wel mee hoor, kijk maar eens op mijn blog.

  3. Dat is inderdaad leuk maar jij noodt ook uit om gezellig tegenaan te kletsen.

Comments are closed.