Vooruit kijken!!

In deze dagen gaan mijn gedachten vaak terug naar mijn moeder. Zo’n gemakkelijk leven heeft die niet gehad. Jong haar moeder verloren, bittere armoe gekend, de oorlog, mijn vader met zijn manisch depressieve buien en zijn stijfkoppigheid. Toen alles een beetje op de rails leek te komen, kreeg ze mij. Mijn ouders hielden van me, maar echt welkom was ik niet. Mijn zus was al 18 en altijd enig kind geweest. Dan komt er ineens zo’n hummel bij. Als kind begreep ik in onwetendheid niet waarom ze me niet “teruggestuurd” hadden, maar later snapte ik heel goed de angst dat ze me niet groot zou zien worden. Gelukkig, dat kwam allemaal in orde en heeft ze ook kunnen genieten van haar twee kleinkinderen.
In november 1983, ze was toen 75, kreeg ze te horen dat ze borstkanker had. Naar bijna alle onderzoeken en afspraken ging ik met haar mee. Aan mijn vader en zus had ze niet zoveel. Die konden daar niet mee omgaan. Mijn moeder hield zich liever aan mij vast.
De dag dat ze geopereerd werd, gingen we ’s avonds naar haar toe. Ze was nog duf, lag te slapen met haar mond open, geen gebit in, bleek en grauw. “Hij is er af, hè?!” was het enige dat ze toen zei.
De volgende dag kwamen we op bezoek. En wat kan één dag verschil maken. Daar zat mama, gekamde haartjes, rouge op de wangen, gestifte lippen. Ze maakte grapjes, vroeg naar onze kinderen. Ze vrolijkte ons allemaal op. Wat een verschil met de vrouw naast haar, die hetzelfde had ondergaan. Tranen, droefheid, bedrukte gezichten, als er een grauwsluier rond haar bed hing. .
Mama vertelde later dat de vrouw niets anders deed dan huilen. Waarop mijn moeder zei: “Je kunt nog zeven emmers vol huilen, maar je krijgt er echt niks mee terug. Pak jezelf op. Kijk vooruit en probeer er het beste van te maken.” Dat deed ze zelf ook. En dat ga ik dus ook weer doen!

11 thoughts on “Vooruit kijken!!

  1. Je hebt het dus van niemand vreemd Els, dat sterke en positieve. Jij redt het wel, daar ben in van overtuigd.

  2. Iedereen gaat op zijn eigen manier met dingen om. Voor de omgeving is het wel fijner als iemand zich snel herpakt. Uit ervaring weet ik dat je later een terugval kunt krijgen als je jezelf forceert. Daar heb je niks aan maar aan emmers vol tranen ook niet. Wel rot dat jouw moeder ook de klos was en fijn dat je haar bij kon staan.

  3. Je hebt weinig keus. Maar toch vind ik het super dat je er op deze wijze tegenaan kijkt.

  4. Heel goed Els en wat een voorbeeld heb je gehad. Trek je er maar aan op. Je hebt vast die sterke genen van haar.

  5. Dat doe je al. Dat vooruitkijken. En je hebt je zelf al lang opgepakt. Je hebt je moeder als voorbeeld, maar je doet het toch echt zelf. Super, Els.

  6. Wat een wijze levensles Els. En wat mooi dat je de kracht van je moeder, sterke vrouw, zo in jezelf terugziet. Positiviteit overwins.

Comments are closed.